چه کسی از مردم فرار میکند؟

خیلی اوقات ما در مورد افراد مشهور، "دانشمند معروف"، "فیلسوف"، "مخترع"، "ساخته شده است که سهم بزرگی در توسعه مناطق خاصی از فعالیت های انسانی"، و در همان زمان ... "گریز" می شنوید. چه چیزی پشت این کلمات نهفته است؟ که گریز؟

مردم گریز (ترکیب از یونانی "مرد" و "نفرت") - کسی که به فلسفه خاصی از زندگی، و یا به جای فلسفه گریزی پایبند. مردم گریزی می توانید استعداد به عنوان ملایم به رد مردم و یک شکل افراطی از عدم تحمل نشان می دهند. باید تاکید کرد، با این حال، که انسان گریز. این فرد، که نفرت است که در افراد خاص نیست، و ارزش ها و هنجارهای رفتاری اجتماعی موجود، ماهیت انسان گناهکار که هیچ چیز نمی تواند تغییر دهید. مردم گریز است عاری از انتقاد از خود نیست، او گاهی اوقات به یک تقاضاهای مفرط بیش از دیگران است. رد جامعه جلوگیری نمی کند، با این حال، چنین افرادی حفظ صمیمی رابطه با کسانی که چند نفر از دوستان و یا بستگان به آنها احساس همدردی.

پیدا کردن که این گریز، سعی کنید به ردیابی تاریخ این واژه است. استفاده گسترده از کلمه "انسان گریز" دریافت پس از انتشار به همین نام کمدی ها Zhana باتیستا مولیر. در آن نویسنده به ما در مورد یک پسر جوان Alceste، که بسیار خانواده و دوستان خود را شگفت زده با اقدامات عجیب و غریب خود را می گوید. بر خلاف پس از آن در جامعه شیرین چاپلوس نحوه ارتباط پذیرفته، قهرمان در هر نمی خواست به دنبال هنجارهای طور کلی پذیرفته شده و ترجیح داده به حقیقت در صورت، هر چه که بود صحبت می کنند. او به طور مداوم سرزنش دوست خود Filinta، Selimentu محبوب و افراد دیگر در اطراف او، گیر به اصول خود حتی زمانی که آنها او را به یک موقعیت بسیار زیان اور است. نتیجه این بازی غم انگیز است: دنبال دشمن قانونی او، عاشق را رد کرد، او حذف به تنهایی زندگی می کنند، به یک حق صحبت در مورد مردم آنچه را که واقعا فکر می کند دارند. - واقعا چه برای یک فرد مهم است موقعیت اجتماعی و یا نظر خود را؟ در اینجا برخی از این سوال باعث می شود ما از خواننده فکر می کنم "انسان گریز."

ارزش کلمه به معنای جدید در اوج جامعه سرمایه داری، که در آن پول است بالا به دست آورد ارزش های اخلاقی و استراحت قرن ها طول کشید شکل پایه، کارگران استثمار به عنوان واحد کار. در برابر این پس زمینه اتفاق می افتند جهان رذیلت عادلانه انسان به وضوح اعتراض به نظم موجود از چیزهایی است که در نوشته های شوپنهاور (که معتقد بودند که در بدترین جهان ممکن زندگی می کند) و نیچه (که ادعا کرد که مردم دیگر تکامل می یابد) بیان شده است. "من-گریز": مردم گریزی تقریبا به عنوان یک نتیجه از جنگ و فجایع اجتماعی قرن 20 به امری عادی تبدیل شده است، سپس آن را حتی مد روز برای گفتن بود. بنابراین، به درجه خاصی از یقین می توان گفت که از گسترش احساسات ضد اومانیستی - آن یک شاخص مهم از دولت انحطاط اجتماعی، زمانی که یک فرد یک بار به برادران خود بر عقل، ارزش ها و اصول خود تبدیل شده است.

در مورد کسی که چنین انسان گریز است، که آیا آن را به جامعه مفید است، شما می توانید استدلال می کنند، اما یک چیز روشن باقی می ماند - پدیده مردم گریزی در طول تاریخ بشر وجود داشته، اما در مقیاس های مختلف.