نظریه دانش کانت - ماده به گزارش

امانوئل کانت فیلسوف آلمانی بزرگ قرن 18 و 19 است، بنیانگذار فلسفه کلاسیک آلمان است. بدون تعالیم کانت، برای همه فلسفه جهان از قرن هجدهم تا کنون، تا کنون قابل پیش بینی نبوده است.

مفاهیم اساسی دیدگاه کانت در دو نظریه اساسی او عبارتند از: معرفت شناسی (نظریه دانش) و اخلاق (نظریه ی اخلاق).

نظریه دانش - اصول اساسی

کار اصلی که پایه های فلسفه کانت متمرکز است «نقد دلیل خالص» است.

هدف این کار تجزیه و تحلیل مفهوم نظری است که بعدا آن را دیالکتیک ذهنی نامید. در آن، فیلسوف پدیده ذهن را بررسی می کند.

نظریه دانش کانت می گوید که فعالیت های انسانی در فرم پایه آن به وسیله دانش نشان داده شده است. این پدیده اساسی با امکان یک فرد فرد در ارتباط با کل بشر ارتباط دارد. در دانش، فرد توانایی وجود خود را به دست می دهد، با امکانات نامحدود.

شخصیت در حال ظهور تجربه انسان را می آموزد و به همین علت نیز به دانش مربوط می شود.

کانت مفاهیم جسم و موضوع دانش را معرفی می کند. آنها وارد رابطه ای از مخالفت دیالکتیکی می شوند که تناقضی از دانش است. منبع و منبع اصلی در این جفت دیالکتیکی دقیقا موضوع شناخت است. او شی را به رابطه وابستگی معرفی می کند و قادر است جوهر انرژی جسم را مستقیما به خودش ترجمه کند.

چه ساختار موضوع شناخت است؟

در پاسخ به این سوال، نظریه دانش کانت، دو سطح را تشخیص می دهد: روانشناسی و پیش از تجربه.

• در سطح روانشناختی، زیر ذکر شده است. اندامهای حساس در کیفیت همیشه در حال تغییر هستند که طبق آن وظایف آنها به شکل کنجکاوی، حساسیت و غیره صورت می گیرد.
• تحت سطح پیش از تجربه (متعالی، ذاتی) وجود تمایلات اولیه، اجازه می دهد تا یکی برای احساس، به عنوان مثال، زمان و فضا، خانه و غیره.

مهمترین سوالات دانش:

- مراحل یا مراحل آن چه هستند؟

- معیارهای آن چه هستند؟

کانت سه مرحله شناخت را شناسایی می کند:

1. حساس
2. منطقی؛
3. منطقی

فعالیت عملی در تحول ذهن معیار شناخت است. فرد معقول ، اشیاء ایده آل، مفاهیم و ایده های جدید را ایجاد می کند. انتقاد از طریق ایده هایی است که توسط همه انسان ها، به عنوان مثال، ایده خدا، توسعه داده شده و مشخص می شود.

خارج از ایده ها، دانش غیر ممکن است، وجود ندارد.

بنابراین، نظریه دانش کانت برای اولین بار در فلسفه جهان، مسئله مرزهای دانش را مطرح می کند.

علیرغم محدودیت های معرفت شناسی، واقعیت، با توجه به کانت، می توان در عقل کامل شناخت. این درست است برای اشیاء ایجاد شده توسط شخص خود، یعنی. برای جهان ایده ها. اساسی ترین ایده های بزرگ، ذهن انسان را شکل می دهند؛ یعنی ماهیت، منبع و پایه ای از ایمان (به عنوان مثال، ایده خدا).

نظریه دانش کانت برای چنین اشیائی، مفهوم "چیزها را برای ما" معرفی می کند، و آن را با "چیزها در خود" متضاد می کند. دومی متعلق به جهان است که در طرف دیگر ایده ها قرار دارد. او با مرد مخالف است، این همان تجسم ناشناخته است. کان استدلال می کند که هیچ "انتقال چیزی" در درون "و" چیزی برای ما "وجود ندارد و نمی تواند وجود داشته باشد. آنها در ابتدا و برای همیشه از یکدیگر جدا شده اند.

نظریه اخلاقی - مقررات اساسی

قدیمی ترین رشته فلسفی - اخلاق - مطالعه اخلاق و اخلاق است. می توان استدلال کرد که تعالیم اخلاقی کانت در فلسفه ی زمان های مدرن نشان دهنده ی اصول اخلاق انتقادی است.

فلسفه نظری، به عنوان شناخته شده است، با حل سوالات در مورد وجود حقیقت و دانش علمی اشغال شده است.

به نوبه خود، فلسفه عملی، که دکترین اخلاق کانت باید نسبت داده شود، مسئله رابطه بین قانون اخلاقی و آزادی واقعی را در نظر می گیرد.

کار کانت "انتقاد قضاوت" به توضیح این مسئله اختصاص دارد.

نظریه کانت از وحدت آموزه فلسفی انتقادی و فلسفه اخلاقی سخن می گوید. این وحدت به دلیل موقعیت بنیادی انسان در جهان نشان داده شده است. این موقعیت، و همچنین رفتار انسانی است که توانایی تحمل مرزهای دانش، ماهیت، یک را دارند.

اخلاق نباید به عنوان یک ابزار برای به دست آوردن هر نتیجه ای دیده شود. در این موضوع، موضوع مورد نیاز خود را برای اقدامات خاصی درک می کند و خود را به این اقدامات می رساند.

اخلاق مستقل است، "کانت می گوید. افرادی که خواهان آزادی هستند، تولید کننده ی اخلاق خود هستند. قوانین اخلاقی که برای خودشان ایجاد می کنند.

رفتار انسانانه با نگرش به ضرورت اندازه گیری می شود: قانون اخلاقی باید احترام گذاشته شود. این بیانیه اصلی اخلاق کانت است. بیان احترام تنها می تواند یک پدیده شخصیت باشد، زیرا چنین احترامی یک احساس اولیه است. درک آن، شخص به همان شیوه متوجه یک وظیفه سازگار با قانون و در عمل از ضرورت جهانی است.

اصل اخلاقی به طور قابل ملاحظهای از دینی متفاوت است. با این که شناختی که به لطف خداوند، شادی و وظیفه سازگار است (نه در این دنیا)، کانت تأکید می کند، با این حال، حس اخلاقی به هیچ وجه با ایمان ارتباط ندارد، نشانه اصلی آن استقلال است و خود را متولد می کند.

پدیده های اخلاقی نشان دهنده واقعیت ارزش ذاتی انسان است. نگرش شناختی آنها را در مرزهای خود نگه نمی دارد. ذهن نظری در آنها بی معناست.

نظریه دانش و اخلاق کانت - بزرگترین دستاوردهای فلسفه جهان است. تمام تاریخ فرهنگ قرن های بعد از آن به نحو دیگری در قلمرو کانتی قرار دارد.