موافقتنامه مونیخ از 1938 - خیانت و یا خطا؟ داستان

روز پاییز در محل اقامت از آدولف هیتلر، صدراعظم آلمان Führerbau میهمانان محترم جمع شده بودند. نتیجه این است بسیار طولانی مذاکرات به اصطلاح بود توافقنامه مونیخ (1938). خیانت یا خطا - چه بود؟ تا به حال، مورخان از کشورهای مختلف در مورد این موضوع بحث می کنند، و همچنین نمایندگان سیاسی از منافع دولت علم متفاوت هستند، هر یک از آنها اصرار داشت. دانشمندان غربی سودآور به آن را به نوعی از نظارت Daladier و چمبرلین. خوب، اعتماد آنها فراتر از همه اقدام، و خائنانه هیتلر آنها را فریب خورده. اما آنچه در واقع اتفاق افتاده؟ بهترین توافقنامه مونیخ از 1938 چیست؟ خیانت یا اشتباه؟ یا جرم است؟

نسخه غربی از جنگ جهانی دوم

پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، بلکه در حال حاضر در آخرین سال از وجود آن، در جهان ادبیات نظامی-تاریخی پدیدار اولین اشاره از حوادث مرموز که حمله هیتلر داشته است. علاوه بر این، در برابر پس زمینه از الزامات به تنزل رتبه دادن متن کامل پیمان عدم تجاوز امضا شده توسط مولوتف و ریبن تروپ در ماه اوت سال 1939، به وضوح کافی هدف مشخص از این نشریات که به تقسیم سرزنش بین آلمان نازی و اتحاد جماهیر شوروی استالین برای وقوع جنگ جهانی دوم بود. به زودی، تمرکز این بود که مردم را به خنده و حتی بیشتر. آمر اصلی تقریبا به صراحت اعلام کرد نقش اتحاد جماهیر شوروی و هیتلر بود، و نه، یک قربانی بی گناه. همانطور که برای کشورهای عضو دیگری از جنگ، با آنها آن روشن می شود در این زمینه بود. فرانسه از قربانیان، به جای تعجب از امضای تسلیم کایتل، ضربه برندگان. بریتانیا، به عنوان آن در سال 1944 امریکا ملحق شده بودند، به رهبری یک جنگ صالح برای آزادی و دموکراسی. لهستان گناه تحت هجوم ارتش سرخ و ارتش سقوط کرد، ضربه از دو طرف.

که تفسیر وقایع است، به قدمت تاریخ 23 آگوست 1939. چرا آن را با او است؟ از آنجا که اگر عاقلانه حذف قراردادهای قبلی، مدل به نظر می رسد متناسب، منطقی و روشن است. تقصیر استالین بود. خب، هنوز هم، البته، هیتلر. بنابراین، فقط کمی. تمام فرضیه شروع به فرو ریختن، اگر ما به خاطر حوادث سال گذشته، یعنی پیمان مونیخ در سال 1938 خیانت یا خطا آن بود، در این مورد مهم نیست. مهم فقط حقایق هستند.

پس زمینه اختراع

حقایق به شرح زیر است: در زودتنلند، بخشی از چکسلواکی، آلمان زندگی می کردند - سه و نیم میلیون نفر است. علاوه بر آنها، بیش از ده میلیون چک و یک خط غنی شده قدرتمند دفاع، تبدیل به آلمان است. همانطور که برای چکسلواکی، این کشور این صنعت ایجاد شده بود، به ویژه اسلحه خانه، و در بسیاری جهات، نه کم در اروپا، از جمله قدرت نیروهای مسلح در نظر گرفته شد. و در چنین شرایط بسیار مطلوب هیتلر تصمیم گرفت به او واگذار زودتنلند همراه با تمام است که در آن نیست. و پس از آن برنامه ریزی شده را به تصرف و بقیه از چکسلواکی، با این حال، آن است که در مورد آن به کسی نگو، زمانی که او از قرارداد مونیخ از 1938 امضا کردند. این، در واقع، آن را به هیچ کس نیست. پس از آن تمام شد.

توازن قدرت

صدراعظم آلمان از روش نام در میان بلوف بازیکنان کارت استفاده می شود. او فقط گفت که او آماده است تا به استفاده از نیروی نظامی، اگر او نمی خواهد داد تا زودتنلند مسالمت آمیز و داوطلبانه بود. در واقع، امکان این در آلمان نازی بود. در آن زمان، پتانسیل بسیج آلمان 37 بخش در برابر 36 چک بود، اما مرزهای غربی رایش در این مورد، محافظت نشده باقی مانده است. این را باید در نظر داشته باشید که یک حمله موفق در همه شلیک توپ نظامی، مهاجم نیاز به حداقل یک برتری سه برابر می گردد. استحکامات Sudeten یک مانع جدی بود. من این نویل چمبرلین را انجام داد؟ یا اطلاعاتی بریتانیا (که بریتانیا خود هستند بزرگ بسیار علاقه) هدیه ای از نان خود را؟

علاوه بر برابری عددی تقریبی در چکسلواکی در پاییز 1938 آن را یک مزیت در تسلیحات بود. کشور برگزار موقعیت پیشرو خود بر صادرات دفاعی، و مخازن (بعد توسط آلمانی ها دستگیر) برای درصد قابل توجهی از نیروهای تانک آلمان در ژوئن 1941 اختصاص داده است.

مذاکره کنندگان

کشورهایی که امضا کرده اند قرارداد مونیخ، موفق به رسیدن به یک مصالحه. از آلمان - آدولف هیتلر، از ایتالیا - بنیتو موسولینی. این یک طرف است. امروز همه ما می دانیم که در اواخر دهه سی، در این کشورها شد رژیم های فاشیستی. سپس، در سال 1938، آن را نیز بود رمز و راز است. و از سوی دیگر، به نمایندگی از نیروهای دموکراتیک؟ ادوار دالادیه - از لندن او را به نویل چمبرلین، و از پاریس بود. همه چیز! نمایندگان شوروی خواسته شده است، اما این تعجب آور نیست. عجیب و غریب دیگر - شد دعوت نشده، و همچنین ادوارد بنش رئيس جمهور چکسلواکی. در واقع، در حالی که او در اینجا با من بود؟

موقعیت لهستان

بدون شک، از جنگ جهانی دوم - صفحه غم انگیز ترین در تاریخ لهستان. با این حال، یک سال قبل از سقوط خود را تحت حمله از ورماخت این کشور زندگی در مورد تقویت مرزهای خود اهمیتی نمی دهند - او حتی به آنها را گسترش! بلافاصله پس از اشغال آلمان ها زودتنلند ها، لهستانی ها قرار اولتیماتوم به پراگ، معنای که به طور کلی تکرار توافقنامه مونیخ. خلاصه می توان آن را به عنوان یک نیاز به انتشار کیسزین منطقه فرموله شده است. منتظر پاسخ و شد نیروهای خود را به این منطقه، که در آن 280000 نفر جمعیت لهستانی قومی بودند نقل مکان کرد. پس از آن، چرچیل می این اقدامات را "کفتار حرص و آز."

علیه چه کسی "مماشات" هیتلر

جوهر از توافقنامه مونیخ ساده است: بریتانیا و فرانسه به چکسلواکی مجبور شدند به سازش ارضی برای دلجویی از هیتلر. چمبرلین، پس از رسیدن در لندن، سند را امضا را تکان داد و صلح پایدار وعده داده است. تا آنجا که به او صادقانه بود، بشریت قابل اعتماد هرگز تبدیل خواهد شد شناخته شده است، اما حدس و گمان در مورد این ممکن است. واقعیت این است که بردار حرکت جهانی تمایلات نظامی آلمان به شرق فرستاده شد، و آن است که به طور کلی با سیاستمداران غربی راضی است. امید است که بوی سود، رهبر نازی ها به آرام کردن، آن را بیش از حد ساده و بی تکلف، حتی برای چمبرلین و Daladier. شوخی های لهستانی بود رئيس جمهور فرانسه و نخست وزیر بریتانیا شرمسار، و هیتلر اهمیت به آنها پیوست کنید، دانستن این است که در هر صورت او نه تنها منطقه Těšín خواهد شد. همانطور که برای بنیتو موسولینی، که به مونیخ به سادگی "حمایت های دیگر" بود.

نتایج

آلمان به هدف خود دست یافته است. از اسلحه (میلیون) به مخازن، مدرن نمی ترین، البته، بلکه در ورماخت زمانی که آنها بودند - آلمانی صنایع با تکنولوژی بالا با تجهیزات و متخصصان، پایه مواد اولیه، داشتن مرز باز، عاری از استحکامات گران است، و تعداد زیادی از محصولات دفاعی آماده ساخته شده رو نه بهتر است.

تحت سلطه احساسات میهن پرستانه در لهستان. پتانسیل های صنعتی کشور (عمدتا متالورژی) به طور همزمان را تقریبا به نصف افزایش یافته است، و بدون از دست دادن این دست آمد.

چکسلواکی زیادی از دست داد. و در حال حاضر، آن است که روشن نیست که چرا Benes وفادارانه رفتار و به منظور دفاع از خود نمی دهد. اما کسی وجود دارد، و آن چیزی بود. هیتلر شخصا قدردانی تقویت Sudeten، به رسمیت شناختن که حمله خود می تواند یک قمار. فیلد مارشال کایتل در دادگاه در نورنبرگ، ادعا کرد که ارتش به سختی می تواند برنده ارتش چکسلواکی در سال 1938 در وضعیت فعلی پس از آن. و اگر آن را در مورد به کشورهای ثالث (فرانسه، بریتانیا، اتحاد جماهیر شوروی) مداخله، جنگ به سرعت به پایان شکست آلمان است. اما همه این اتفاق رخ نداد ...

معنای دستکاری امروز

پس چه توافقنامه مونیخ در سال 1938 بود. "خیانت یا اشتباه؟" - این سوال این بود نه چندان مهم در حال حاضر، پس از تقریبا هفت دهه، اگر نه برای برخی از جنبه های قانونی است. پس از جنگ، معاهدات بین المللی منعقد شده است حاکم اصول دستگاه های اروپا و جهان. در حالی که اتحاد جماهیر شوروی وجود داشت، هیچ کس را به سر او به بررسی نتایج حاصل از کنفرانس در یالتا و پوتسدام آمد، اما بعد از سال 1991 بود یک درگیری قانونی عجیب و غریب وجود دارد. یکی از این توافقنامه، شرکت کنندگان کاهش یافته است، جای خود را توسط روسیه مستقل در نظر گرفته شده بود، و مقاومت در برابر وسوسه او برخی ادعا را نشان می دهد، شاید، "دوستان غربی" ما شکست خورده است. در اینجا پس از آن در مورد برنامه های کاربردی مخفی، سال 1939 و دیگر insidiousness Iosifa Stalina یاد می شود. اما در مورد 1938 مونیخ فراموش شده است. شاید absentmindedly ...