اختلال دوقطبی: افراد افراطی

همه ما می تواند در حالات مختلف باشد. اغلب می تواند تغییر کند و ناراحت کننده باشد. با این حال، افراد ذهنی سالم افراطی ندارند. در برخی موارد، دولت بسیار زیاد است، به سمت افراطی، قطب های عجیب و غریب، مثبت و منفی. برای نشان دادن دوگانگی تظاهرات بیماری که بحث می شود، عبارت "اختلال عاطفی دو طرفه" معرفی شد. تا همین اواخر، آن اشتباه نامیده شد. حتی در غرب، آن را "اختلال افسردگی مانیک" نامید.

در این نوع اصطلاح، حداقل در نگاه اول روشن تر می شود. امروزه درباره افسردگی صحبت نمی کنیم مگر اینکه فقط از آهن، اما کلمه "مانیا" با یک مفهوم دیگر مرتبط است. از دوران کودکی خیلی از ما آگاه است. بله، شما آن را به درستی حدس زدید، با کلمه "دیوانه وار". اگر چه، در واقع، تعداد بسیار کمی از مردم می دانند که چگونه شخص در این حالت رفتار می کند. بسیاری از تصویر یک حمله مخرب پنهان را تشکیل دادند. در واقع، چنین شخصیتهایی از فیلمهای غربی دارای تشخیص بسیار متفاوت هستند: اختلال استرس زا یا اسکیزوفرنیا.

اما دیوانه وارای واقعی، یعنی افرادی که در قطب مثبت بیماری مانند اختلال دوقطبی هستند، علائم کاملا قطعی و غیر مشابه در فیلم ها نشان می دهد. بنابراین، چه کسی با خلق مثبت "شدید" است؟ او پر از برنامه ها، معمولا غیر واقعی است، ارتباط با واقعیت تضعیف می شود. برخی افراد بیمار شروع به باور دارند که دارای ابر قدرت هستند. گاهی اوقات چنین بیماران شروع به صرف هزینه های گرانبها و چیزهای بسیار ضروری می کنند که حتی در برابر یک حالت عادی حتی توجهشان را جلب نمی کند.

اختلال دوقطبی روان، شخصیت را فراتر از شناخت تغییر می دهد، به علت تحریک، خواب اختلال ایجاد می کند، اما نتایج فعالیت ها به دلیل این واقعیت است که فرد خود را اشتباه می کند. و بدون درک کافی از خود، بسیاری از فعالیت ها به دست نمی آیند. قسمت واقعی شیدایی کمتر از یک هفته طول می کشد. با حضور حداقل سه گروه خاص از علائم. با این حال، یک قسمت درخشان بلافاصله شروع نمی شود. ابتدا یک دولت به نام "هیپومیا" می آید. در طی آن فرد به سادگی فعال و فعالتر می شود، بحرانی بودن تفکر کاهش می یابد. بیمار با این نوع خلق و خوی خوشحال است و معمولا نمیخواهد به دکتر برود. این باید توسط افراد نزدیک آن انجام شود، زیرا در این صورت یک اتفاق واقعی از مانیا اتفاق می افتد. و درمان آن بسیار سخت تر است.

بیایید به سمت دوم، سمت تاریک بیماری "اختلال دوقطبی" حرکت کنیم. بله، این افسردگی است. این بدان معنی نیست که تنها حالت غم انگیز است. اغلب غم با اضطراب و احساس خلط درونی ترکیب می شود. یک فرد امید را از دست می دهد و در مورد زندگی بسیار بدبین است، حتی اگر برای این هیچ زمینه ای عینی وجود ندارد. احساس گناه و بی کفایتی بسیار مشخص است، بیمار فکر می کند که برای هیچ چیز مناسب نیست. اشتها شکسته می شود، غذای بی علاقه می شود. میل جنسی به تقریبا کم است. فرد نمی تواند خوابش ببرد، افکار او را عذاب می دهند. او در مورد خودکشی فکر می کند و حتی شروع به ساخت برنامه های مشخص می کند. که، به طور متناقضی، زمانی متوجه می شود که فرد بهتر می شود. و در طول افسردگی، حتی یک طناب پهن - و پس از آن نمی خواهید. بنابراین، پزشکان از کسانی که تازه شروع به خارج شدن از این وضعیت دردناک کرده اند، نظارت می کنند. شخص بیمار احساس خستگی می کند و نمی خواهد کاری انجام دهد که قبلا از آن لذت برد. اشتها می تواند کاهش و افزایش یابد.

اختلال دو قطبی سه نوع است. اول، کلاسیک، به معنی تغییر مراحل مانیک و افسردگی است. در مرحله دوم، بیماران بیشتر احساس غم و اندوه می کنند. آنها شیدایی بسیار روشن را ندارند. با دولت سوم، آنها اغلب تغییر می کنند، بیش از 4 بار در طول یک دوره 12 ماه.

اعتقاد بر این است که تمایل به این بیماری به ارث برده می شود. اما فاعل نباشید اغلب فرد مبتلا به سکته ژنتیکی هرگز علائمی از مانیا یا افسردگی را نشان نمی دهد. و بین اپیزودهای اغلب مجوزهای بسیار طولانی وجود دارد. شما فقط باید به خود و خانواده تان توجه داشته باشید و در صورت لزوم با پزشک تماس بگیرید.