کامو "غریبه": خلاصه. از Alber Kamyu، "بیگانه": تجزیه و تحلیل

داستان آلبر کامو "غریبه" - وجود محض، در حال اجرا به طور مستقیم در fairway در جهت فلسفی از اواسط قرن بیستم. در اینجا، مانند سنگریزه در پایین، تمام ویژگی های از ویژگی های متمایز اگزیستانسیالیسم دیده می شود: منحصر به فرد و پوچی از وجود انسان بدون هیچ گونه احساس مرگ و زندگی.

پیش سازهای و همراهان

ویژگی های اصلی اگزیستانسیالیسم شده مشخص شده در قرن نوزدهم دانمارکی فیلسوف کیرکگارد. توسعه این گرایش فلسفی آغاز شده سالها بعد، زمانی که بشریت خسته از مزایای پیشرفت های فن آوری. و در واقع: از یک طرف - تلفن، تلگراف، جت و مینی بیکینی و از سوی دیگر - شدید ترین جنگ جهانی، رژیم های توتالیتر و انسان را به انسان - گرگ.

تاسیسات اگزیستانسیالیسم شروع به مشاهده حضور در داخل وجود، مطالعه از جهان درونی با شرایط مرزی که در آن حتی اگر یک انتخاب وجود دارد، آن است که همیشه نادرست، و توانایی به اندازه کافی ارزیابی اقدامات خود را از دست رفته است. با این حال، اگر کافی وجود دارد - این است که اگزیستانسیالیسم است.

"تخیل"، "طراحی: اصول فلسفه اگزیستانسیالیسم در آثار خود از سی سالگی از قرن بیستم گذاشته ژان پل Sartr نظریه احساسات" و بسیاری دیگر. همزمان با سارتر تاثیر فوق العاده ای در ذهن به دنبال پاسخ درست خوانندگان اروپایی و از Alber Kamyu.

طرح

نوت بوک نویسنده در مورد منشاء از روح و عزم و اراده از موضوعات برای داستان آینده کامو گفت. "بیگانه" ایده از نویسنده به عنوان یک داستان در مورد یک مرد که نمی خواست به بهانه، که مهم نیست آنچه که در مورد آن فکر می کنم افراد دیگر، و او را متقاعد کردن آنها است. علاوه بر این، او حتی در حال مرگ، می داند که حقوق و می داند که این یک تسلی نیست. از بهار سال 1937 سه سال نویسنده این ایده حل و فصل، آثار، او می نویسد قوانین. در سال 1942، کامو رمان "غریبه" منتشر شده است.

خلاصه ای از قسمت اول

الجزایر فرانسه منشاء زندگی در حومه شهر، یک مرسو رسمی جزئی، یاد می گیرد در مورد مرگ مادر خود را. چند سال پیش، او را به نوانخانه گرفت چون دستمزد اجازه نداد آن که شامل. مرسو است به تشییع جنازه فرستاده.

در نوانخانه او رفتار پسر عزادار بدیهی نامناسب، صحبت با مدیر حال، به خواب می رود در یک مادر تابوت، اما حتی نمی خواهم به در بدن او نگاه کنید، صحبت کردن در مورد چیزی با گارد، بی سر و صدا نوشیدن قهوه، سیگار کشیدن، خواب، و سپس در آرامگاه دوستان مادر را ببینید از کارگشایی، که به وضوح محکوم آن عدم حساسیت. فقط بی تفاوت نسبت به دفن مادرش و بازگشت به شهرستان.

صفحه اصلی خواب طولانی، سپس او را به دریا می رود و شنا در دیدار سابق همکار ماری، که بسیار دلسوز به از دست دادن او است. در شب دوستداران است. روز بعد، مرسو دارای پنجره، به آرامی فکر که به نحوی زندگی خود تقریبا هیچ چیز تغییر کرده است.

مرسو شب بعد به کار برمی گردد و دیدار با همسایگان است: پیر مرد و یک دکان دار Salamano ریموند، که دارای یک دلال محبت شهرت. در معشوقه عرب ریموند، که او می خواهد برای تدریس یک درس: می پرسد برای کمک به مرسو در سرودن این نامه، که او را در تاریخ دعوت وجود دارد، به ضرب و شتم او. مرسو آنها نزاع های خشونت آمیز، که سرکوب پلیس، و موافق به عنوان یک شاهد به نفع ریموند می بیند.

چشم انداز و انکار

سر در کار ارائه می دهد ارتقاء مرسو با ترجمه در پاریس. مرسو نمی خواهند: یک زندگی از این تغییر نخواهد کرد. سپس ماری او مشورت در مورد قصد او ازدواج کند، اما مرسو و اهمیتی نمی دهند.

روز یکشنبه، ماری، مرسو و ریموند رفتن به دریا را به بازدید ماسون - دوست ریموند. در ایستگاه اتوبوس نشست هشدار دهنده خود را با اعراب، در میان آنها - برادر معشوقه ریموند است. بعد از صبحانه و شنا برای پیاده روی، دوباره توجه اعراب، دوستان اعتماد به نفس که خود ردیابی هستند. مبارزه بافی گره که در آن ریموند ضربه چاقو می شود، پس از آن اعراب فرار.

پس از مدتی، درمان زخم ریموند، سه تن از آنها به ساحل بروید دوباره و دوباره در اعراب همان تلو تلو خوردن. ریموند عبور مرسو هفت تیر خود را، اما یک نزاع با اعراب شکست خورده است. مرسو است سمت چپ به تنهایی، مات و مبهوت توسط حرارت و الکل. دوباره او را دیدم ranivshego عرب ریموند، او را می کشد.

خلاصه بخش دوم

مرسو دستگیر و برای بازجویی احضار. او فکر می کند که پرونده او بسیار ساده است، اما وکیل و محقق موافقت نکرد. انگیزه از جرم و جنایت به هر کسی روشن نیست، و تجارب مرسو تنها ناامیدی در آنچه اتفاق افتاده بود.

یازده ماه نتیجه مدت. دوربین خانه تبدیل شده است، زندگی متوقف شده است. Wola از بیش از حتی در افکار خود پس از دیدار با ماری. مرسو دست رفته است، به یاد می آورد از گذشته است. به او درک که حتی یک روز از زندگی یک صد سال در زندان پر می آید، بسیاری باقی مانده خاطرات. به تدریج، مفهوم زمان از دست داده است.

جمله

مورد شنیده شده توسط هیئت منصفه. بسیاری از مردم در یک اتاق بسیار گرفتگی. مرسو بین مردم تشخیص نیست. این تصور که او وجود دارد یک بار بود. شاهدان بازجویی برای یک مدت طولانی، یک تصویر غم انگیز پدیدار می شود. دادستان متهم مرسو در قساوت: یک قطره اشک هم در مراسم تشییع جنازه مادرش، نه حتی می خواستم به آن نگاه کنید، روز گذشته بود، او یک رابطه با یک زن که دوستان با مؤسسه های روسپی گری، قتل بدون هیچ دلیل، هیچ احساسات انسانی، و نه اصول اخلاقی از متهم است . دادستان خواستار مجازات اعدام. مشاور استدلال می کند که مخالف: مرسو - یک کارگر سخت صادقانه و پسر نمونه، که شامل مادر خود را تا زمانی که او می تواند، در حال لغو کوری لحظه ای او بود، و عذاب دردناک ترین به او - توبه و وجدان.

این حکم، با این حال، - مجازات اعدام است. از طرف همه مردم فرانسه مرسو عمومی در میدان سر بریدند. او اجتناب ناپذیری آنچه اتفاق می افتد را درک نمی کنند، اما هنوز هم فروتن. زندگی خیلی خوب نیست برای او به چسبیدن به. و اگر شما هنوز هم باید به مرگ، مهم نیست که کی و چگونه. قبل از اجرای مرسو نزاع با کشیش از آنجا که او نمی خواهید به صرف کمی وقت چپ، خدا می داند چه. زندگی ابدی را حس نمی کند، و مرسو در آن باور ندارد. اما در آستانه بسیار از مرگ، در حال حاضر احساس نفس از تاریکی، او سرنوشت خود را می بیند. و، در نهایت، آن را به روح جهان در شوک باز می شود. جهان بی تفاوتی مهربان است. همانطور که او مرسو. این چنین یک قهرمان بود و توصیف آلبر کامو: یک غریبه. آیا نمی شناسایی خود وجود را با واقعیت های جهان است. آنها بیگانه به بیگانگان هستند.

تجزیه و تحلیل مختصری

داستان، نوشته شده توسط از Alber Kamyu ( "غریبه")، نسل از خوانندگان، محروم از آینده حریصانه خوانده و احساس مرسو قهرمان خود. به خصوص وجود نویسنده معاصر هم بودند همان: bezlitsemernost، رد باطل، حتی برای خود بهره مند شوند.

داستان به روشنی تقسیم به دو بخش که هم پوشانی دارند. دوم بخش - تحریف آینه از اولین. این است که در آینه منعکس شده و به دنبال کامو - یک غریبه. یک مرد بدون ریشه. مردی که از هیچ جا و هیچ جا آمد. واقعیت این است که ترکیب و طرح خطی است، می دهد و حتی درک خلاصه. کامو (به "خارجی" - یک کار است که حامل این ایده، با این حال، بسیار عمیق) او ایجاد می نوشت به طوری که آن را روشن به نظر می رسد بسیاری از. واکنش به آنچه که در شخصیت اتفاق می افتد - فقدان هر گونه واکنش است. این است که، قهرمان به لحاظ ایدئولوژیک کامو - یک غریبه، بررسی حوادث آن، وجود ندارد. او از لحاظ احساسی در هر یک از آنها را به عنوان بیگانه درگیر نیست.

اجتماعی و متافیزیکی - در داستان کامو بیگانه 'تجزیه و تحلیل از متن ممکن است برای دو سطح از معنا است. اولین نشان دهنده این واقعیت و واکنش تجلی دیگران، و دوم از واقعیت قطع شده و شناور دور به جهان درونی شخصیت. که غریبه ای به کامو؟ اشاره مختصری از این واقعیت است که مرسو را دوست دارد به آسمان نگاه است، در حال حاضر ساخت یک خواننده نزدیک به قهرمان، به مکتب رمانتیسم بیگانه نیست. بنابراین، نویسنده می داند و دوست دارد قهرمان خود را.

زبان کپی رایت و سبک

سبک نویسنده بسیار روشن است، با وجود این واقعیت است که کل متن داستان - داستان در نیمه با توصیف در اول شخص، و در زمان گذشته، است که، تا آنجا که ممکن ساده و روشن است. در این داستان، و نویسنده خود - از Alber Kamyu - یک غریبه به همان اندازه است که از قهرمان خود است. موجز و عاری از احساس. به خصوص در قهرمان عمل انتقال نوشیدم قهوه، به سینما می رفتند، یک مرد را کشته بود. اما آنچه قدرت و عمق در این سادگی! از آن آسان است فقط به رئوس مطالب خلاصه. کامو - یک غریبه، شاید، چه دوست دارید، اما نه در ادبیات.

روش بیش از حد دقیق انتخاب شده است. خیلی قهرمانان زندگی می کنند، اگر فقط از خیابان. و خیلی ماهرانه بافته شده پوچ فضای که در آن پوچ همه چیز: اعمال شخصیت ها، خود درونی جهان است. حتی دلایل هیئت داوران: استدلال اصلی برای مجازات مرگ این واقعیت است که مرسو گریه نمی در مراسم تشییع جنازه بود - به اوج پوچی است.