ماتریالیسم تاریخی به عنوان یک نوع درک مادی از جهان

جدا کردن پایه اشکال بودن، فلاسفه همیشه در مورد آنچه اتفاق می افتد در هستی شناسی از مادی و واقعی، آن است که آیا یک علت ریشه واحد فکر کردم، و این که آیا پایه و اساس تمام که به خودی خود وجود دارد. آموزه ابدیت جهان فیزیکی به ما می دهد یکی دیگر از هند باستان و چین است. بنابراین می توان گفت که هر شکلی از ماتریالیسم تاریخی در توسعه فلسفه. اولین آنها، عتیقه، شناسایی موضوع را با یک ماده خاص یا یک نماد، که بدن و اشیاء مختلف وجود دارد، و در که آنها در حال مرگ هستند، به نوبه خود (آب، "آپایرون"، هوا، آتش، اتم ها و خلا ...). به این معنا که به درستی توسط ارسطو اشاره شد، فلاسفه از این روند بر این باور بودند که جوهر اصل اول تغییر نمی کند، آن را فقط به ما به نظر می رسد در اشکال مختلف.

اگر چه چنین ایده چهره های محبوب از رنسانس بود، فرض بر این است که این قرن XVII خانه به هنوز شکل دیگری از ماتریالیسم بود - مکانیکی. دکارت تعیین این موضوع به عنوان یک نوع وجود مستقل، و طول نامهای ویژگی آن است. نیوتن می افزاید: به خواص ماده حتی نفوذ ناپذیری، اینرسی و وزن (دو مورد آخر آن را ترکیبی از مفهوم وزن). روشنگری متفکران تعریف ماده به عنوان همه چیز احساسات قابل درک و احساس، و حتی تمام که در خارج از آگاهی انسان وجود دارد. با این حال، رابطه بین چیزها و پدیده های مختلف که در آن زمان با توجه به این دیدگاه علمی غالب در جهان به عنوان یک کاملا مکانیکی، مانند یک ساعت پیچیده بزرگ، که در آن هر یک از چرخ دندانه دار و یا در آن نقش دارد دیده می شد.

یکی از معدود تلاش به توضیح تاریخ بشر و روابط اجتماعی بر اساس اصول از مواد مارکسیسم بود. نقش بزرگی در این نظریه فویرباخ در این موضوع عینیت و عقلانیت از فلسفه کلاسیک آلمان پخش شد. کارل مارکس و فردریش انگلس، از بنیانگذاران این جنبش در تاریخ نظرات مطرح شده در اولین تمرین از رابطه بین انسان و جهان قرار داده است. آنها گفتند که این سوال اساسی فلسفه به عنوان چنین مشکل اولویت است، و اولویت ماده به عنوان یک اصل اساسی در زندگی، از جمله اجتماعی به رسمیت می شناسد. بنابراین ماتریالیسم دیالکتیک و تاریخی متولد شد.

در چارچوب مفهوم مارکسیستی از سازندگان آن با استفاده از اصول دیالکتیک هگل را تنها برای تجزیه و تحلیل از طبیعت نیست، بلکه از سیاست، اقتصاد و دیگر روندهای اجتماعی و پدیده های. بنابراین، آنها به مجموعه ای جدید از مسائل مربوط به زندگی جامعه آمده است. اگر فلسفه قبلی به عنوان نیروی محرکه از ایده های توسعه اجتماعی و نظریه های در نظر گرفته، ماتریالیسم تاریخی با تمرکز بر زندگی اقتصادی، و، بالاتر از همه، در حوزه فعالیت، به تولید محصولات. رابطه در این منطقه، از نقطه نظر این نظریه، تعیین تمام انواع دیگر ارتباطات بین گروههای مردم و پایه اقتصادی زندگی اجتماعی است. و این وجود شکل است آگاهی اجتماعی (به عنوان مثال، اخلاق غالب، قانون، ایده ها، و غیره).

مارکس و انگلس قادر به باز کردن عناصر خاصی از تکرار در روند توسعه و دوره های مختلف بود. از این نتیجه رسیدند که نه تنها طبیعت است، اما جامعه در حال حرکت رو به جلو با توجه به قوانین خاص است. ماتریالیسم تاریخی نه تنها شناسایی این قوانین، بلکه آزادی از مراحل فردی در این دوره از اعمال خود. دانشمندان به این مرحله از تشکل های اجتماعی و اقتصادی، ظاهر که نقش نه تنها و نه به عنوان توده بزرگی از مردم بازی افراد زیادی نامیده اند. آنها همچنین چشم انداز خود را از دلایل وجود دارد و عملکرد دولت، گروه های اجتماعی (کلاس) به عنوان مبارزه و تعامل با یکدیگر مجموعه ای از، نشان داد که تحول خانواده، و غیره.

ماتریالیسم تاریخی در راه خود مسئله انسان افزایش می دهد. فلسفه مارکسیستی به ارمغان می آورد جوهر انسان صفات اجتماعی به کلیت روابط اجتماعی است. بنابراین، نقش ویژه ای بازی توسط درک نظری از این پدیده اجتماعی، به عنوان بیگانگی. در این مدت بنیانگذاران مارکسیسم یک پدیده بسیار پیچیده توصیف کرده اند، به عنوان یک نتیجه از فعالیت های مختلف انسانی روند خود را دارد، به عنوان نتایج به یک نوع از نیروی خارجی تبدیل شده است. او شروع به حکومت بر مردم، تحت فشار قرار دادن آنها، آنها را جایگزین تمام احساسات و نگرشهای دیگر. دلیل این کار این عملیات است و در پایه دوم است به مالکیت خصوصی از وسیله ای است که تولید می گیرد. تغییر شکل مالکیت این صندوق - - از خصوصی به عمومی بنابراین، آنها به آنها تنها راه ممکن را از این وضعیت به نظر می رسید ارائه شده است.