فلسفه مارکسیستی

فلسفه مارکسیستی فرصتی بسیار عالی برای نگاه کردن به چیزهای معمول را به طرق کاملا متفاوت دنبال کرد. مشارکتی که کارل مارکس در توسعه نه تنها فلسفه، بلکه تمام تاریخ جهان انجام داده است، در واقع بی ارزش است. فلسفه مارکسیستی همچنین شامل آثار چنین شخصیتی بزرگ مانند فریدریش انگلس می شود. به خودی خود، مارکسیسم - آموزش به اندازه کافی گسترده است. این همچنین شامل فلسفه مارکسیست-لنینیستی است که فرم تکمیل شده خود را در دهه ی سوم قرن گذشته به دست آورد.

فلسفه مارکسیسم

ظهور و توسعه فلسفه مارکسیستی به پایان قرن قبل از آخر اشاره دارد. این دکترین شامل مسائل اجتماعی و سیاسی و همچنین اقتصاد سیاسی است.

فلسفه مارکسیسم قادر به پاسخگویی به مهم ترین سوالات زمان خود بود. توزیع او بلافاصله و در یک قلمرو بزرگ دریافت کرد. در بعضی از کشورها این فلسفه به عنوان یک دغدغه رسمی شناخته شد، بر اساس آن ایدئولوژی اجتماعی و سیاسی ساخته شد.

فلسفه مارکسیستی بدون فلسفه ماتریالی Epicurus، Democritus، Locke و بسیاری از متفکران دیگر هرگز نخواهد بود. به توسعه آن و ظهور رشد سریع انواع مختلفی از اکتشافات فنی و علمی کمک کرد. اینها عبارتند از کشف قانون حفظ انرژی، توسعه نظریه تکامل، اختراع یک ماشین، عکاسی و غیره. فلسفه مارکسیستی زمانی ظهور کرد که آرمانهای جدید ظهور پیدا کرد، اما جامعه برای اجرای آنها آماده نبود، زمانی که بحران ارزش های سنتی بورژوایی آغاز شد.

به طور کلی، کل فلسفه مارکسیستی را می توان به دو بخش تقسیم کرد. اول شامل همه چیز متصل به ماتریالیسم دیالکتیکی است، دوم - همه چیز مربوط به ماتریالیسم تاریخی است.

درک ماتریالیستی از تاریخ نوآوری انگلس و مارکس است. ماهیت آن به شرح زیر است:

- در مراحل مختلف توسعه جامعه، مردم باید با یکدیگر همکاری کنند - فقط به این ترتیب آنها معمولا می توانند معیشت خود را تامین کنند. این روابط سازنده است. آنها هدفمند هستند و به اراده افراد خود وابسته نیستند.

- سیستم اقتصادی دقیقا بر اساس روابط تولیدی شکل گرفته است. به خودی خود، این است که اساس قطعی است که انواع مختلف موسسات روابط عمومی و دولت ساخته شده است.

- نهادهای ذکر شده در بالا نوعی فوقانی ساختار اقتصادی هستند.

- ساختار اصلی و مبنای مرتبط با یکدیگر هستند. بر اساس آنها می توان انواع مختلف تشکیلات اجتماعی و اقتصادی را تشخیص داد.

- دوره تاریخ توسط تولید مواد، سطح اقتصاد، روابط تولید تعیین می شود.

ابزار تولید بر اساس مارکس این است که امکان تولید محصول جدید را با کمک نیروی انسانی به وجود می آورد. به طور عادی، آنها از کارگران استخدام بیگانه می شوند، یعنی در دست مالکان متمرکز شده اند. نکته این است که اکثریت افراد برای زنده ماندن باید خودشان را مورد سوء استفاده قرار دهند.

کالاهای تولیدی گران تر از هزینه های تولید و کار استخدام می شوند. این تفاوت ارزش اضافی نامیده می شود . بخشی از آن توسط سرمایه داری گرفته شده است، و بخشی از آن به ارزش اضافی جدید هدایت می شود.

دیالکتیک هگل اساس ماتریالیسم دیالکتیکی است. مارکس و انگلس بعضی از ایده های فیلسوف بزرگ را به دست آوردند و به شیوه خودشان را ارائه دادند.

فلسفه دیالکتیک می گوید که آگاهی از طریق وجود، ماده به طور مداوم در حال توسعه و تغییر است، قوانین دیالکتیک بر اساس توسعه، خداوند وجود ندارد و مهم ترین عامل توسعه، عمل است.