زندگی و کار گونچاروا. کار می کند گونچاروا

با طبیعت آن، ایوان الکساندروویچ بسیار متفاوت از اکثریت متفکران است، متولد عصر 60s به، فعال و پر انرژی. زندگی او بسیاری از غیر معمول برای آن زمان بود، به عنوان اگر سراسیمگی از فعالیت های عمومی، و تغییرات '60 های مختلف آن را لمس نمی شد. غلظت، تنش، مشخصه تکانشگری از نویسندگان این دوره، ایوان الکساندروویچ جایگزین ثبات و یکنواختی، متانت، سادگی است. زندگی و خلاقیت گونچاروا به طور خلاصه در این مقاله شرح داده.

جدول زمانی از زندگی

سال های اولیه

جدول زمانی گونچاروف ایوان الکساندروویچ باز 1812. در آن سال، در سیمبیرسک، او متولد شد. ایوان الکساندروویچ متعلق به بازرگانان که در حالی که روشنفکران یک استثناء نادر بود، به عنوان آن است که معمولا به نمایندگی از اشراف. احاطه شده توسط یک نویسنده، با این حال، تاجر واقعی کمی، این رسانه تقریبا هیچ تاثیری در هر یک از آموزش و پرورش خود، و یا به محیط اطراف است. پدر ایوان الکساندروویچ، فوت زود هنگام، بسیار ثروتمند بود، که اجازه گونچاروف در هزینه صرفه جویی نیست و زندگی می کنند کاملا غنی است.

سیمبیرسک آن زمان مجموعه ای از بیشتر چوبی، خانه های قدیمی و ساختمان های بود، اما جمعیت شهرستان شد بسیاری می شود. در این محل ده سال اول زندگی از نویسنده ای. اولین شکل گیری ایوان گانچاروف، که شرح حال و آثار نزدیکی با هم دارند، در خانه های شبانه روزی خصوصی از شهرستان، و همچنین کشیش محلی بود، حاوی یک مدرسه شبانه روزی برای کودکان از خانواده های نجیب. این مهمان خانه ایوان الکساندروویچ پیدا شده است یک کتابخانه کوچک و دوست داشتنی به صرف زمان خواندن داستان نویسندگان روسی و خارجی.

تحصیل در مسکو

در سال 1822، در سن ده سال، به ادامه مطالعات خود، او به مسکو نهاد ثانویه برای اشراف گرفته شده است. بنابراین زندگی و کار از حرکت گونچاروف به مرحله جدیدی از زندگی مستقل بدون مراقبت والدین. او فقط برای تابستان به خانه آمد کرد و در بقیه از زمان در مسکو. در اینجا ایوان الکساندروویچ، در میان چیزهای دیگر، با آثار نویسندگان فرانسوی آشنا شد و یکی از رومانف Ezhena سو حتی به روسی ترجمه شده است. گزیده ای از این ترجمه در مجله "تلسکوپ" برای سال 1832 منتشر شد.

هشت سال از آموزش بسیار به سرعت گذشت، بدون آوردن به طور کلی، هیچ مزایای خاص و یا خسارت خاص.

دانشگاه

در سال 1830، 18 ساله، در حال حاضر برای گونچاروف دانشگاه آماده، اما از آغاز وبا، و آن را بسته بود، به طوری که به Ivanu Aleksandrovichu تنها در بعدی در سال 1831 بود. فرانسوی، آلمانی، انگلیسی و لاتین: در آن زمان او در حال حاضر چند زبان بلد بود.

زندگی دانشگاهی و کار گونچاروا، نگاهی گذرا به آن است که در این مقاله ارائه شده است، ورود به یک مرحله جدید است. او به سخنرانی Kachenovsky، Shevyreva، Nadezhdin Pogodin، داویدوف و دیگران حضور داشتند و پس از آن آنها را با قدردانی یاد می شود. گونچاروف یک دانشجوی نمونه بود. او تقریبا تمام سخنرانی مجدانه برای استادان ثبت بازدید، انجام مشق شب خود را. ایوان الکساندروویچ محافل اجتناب. این دانشگاه در حالی که تحصیل هرتسن و Ogarev، اما نه چندان با هر نوع دیگر او بود، ملاقات کرد، و با لرمانتف تنها مخاطبان ملاقات کرد.

جدول زمانی گونچاروف ایوان الکساندروویچ ادامه تاریخ بعدی، ژوئن سال 1834، هنگامی که او با موفقیت در امتحانات نهایی به تصویب رسید و به سمت چپ با برادرش به خانه به سیمبیرسک. زندگی و کار از نویسنده جوان در حال حاضر در میهن خود آغاز می شود.

در خانه

گونچاروف ایوان الکساندروویچ نوشت: "من به عنوان بخار، ماساژ حاملگی خانه دستگیر شد." در این "ناز Oblomovka" برگزار خوبی تغذیه، زندگی شاد، روز روز و سال پیگیری شدند، در طول سال ها، هیچ تغییری قابل توجه وجود دارد. استانی سیمبیرسک سختی جو سفت رژیم نیکلاس احساس. گونچاروف تمام سال فقط در حالت استراحت، انجام چیزی به طور خاص. توپ و رویدادهای اجتماعی یکی دیگر به دنبال. وقتی مرد جوان گاهی اوقات در مورد آینده فکر کردم، آن را به او به عنوان یک سرویس به نظر می رسید، اما این همه به نظر می رسید که هنوز بسیار دور، و تنها مورد توجه شتاب، یعنی دوستی که آغاز شده گونچاروف (بیوگرافی و خلاقیت از سال از نویسنده زیر توضیح داده شده) با استاندار اوگلیچ، او را دعوت به تبدیل شدن به یک کارمند در دفتر خود.

از این نقطه به ایوان الکساندروویچ شروع روال معمول اداری، که از آن خیلی خوشایند نیست، اما تجربه مفید و خاطرات با توجه به افسران رشوه خواری و دیگر گناهانی. عکس گونچاروا زیر آمده است.

پترزبورگ. اولین اثر ادبی

مراحل زندگی و کار ادامه می دهد دوره گونچاروا پترزبورگ. در نکوهش کسی در 1،835 اوگلیچ از Simbirsk مادری خود فراخوانده شد و به سن پترزبورگ رفت و با او رفت و ایوان الکساندروویچ. در اینجا او به وزارت مالیه در خدمت، بخش تجارت خارجی برای اولین بار به عنوان یک مترجم و سپس کارمند سر پیوست. صاف، شخصیت آرام او مطابقت دارد این سرویس، و یک فضای روحانی اندازه گیری می شود توسط ایوان الکساندروویچ وزن است.

در سال های اول پس از ورود او در پترزبورگ در اوقات فراغت خود را ترجمه شیلر، وینکلمن (Winckelmann)، گوته، و همچنین رمان نویسان انگلیسی-pisataley. با این حال، کار خود را در طول این زمان ها Goncharov ایوان الکساندروویچ بود در مورد آن فکر نمی کند. فقط در چهل سالگی برای اولین بار آثار مستقل او ظاهر شد. در زیر عکس ها Goncharov.

"داستان معمولی"

در سال 1847، در صفحات "معاصر" منتشر شده اولین رمان نویسنده جوان، "داستان معمولی". در این زمان نویسنده در حال حاضر 35 سال سن داشت، زندگی و کار گونچاروا وارد مرحله بلوغ.

، سقوط امید از دانش آموزان جوان Oblomovok مختلف که با سوغات از بانوی قلب و حجم کمی از شیلر در جیب خود به پایتخت هجوم آوردند، خنده دار، نازپرورده، به خوبی تغذیه این یک داستان از ناامید کننده ظاهر شد. پترزبورگ بلافاصله آنها را از تمام توهم و خیال ارائه، از بین بردن تمام امید، به طوری که این داستان می تواند به نام و "تراژدی مشترک."

در رمان، به وضوح یک عنصر زندگینامه احساس می شود. همانطور که توسط نویسنده خود اذعان کرد، این کار بازتاب تجربه خود را از زندگی، دوره زمانی که او به یک خیال باف عاشقانه بود به یک مقام سرد و کار عملی تبدیل شده است. ایوان گانچاروف، که زندگینامه است توجه شما را به ارائه، از طریق یک تغییر و تحول شبیه به احساس می کند که شخصیت رفته است.

الکساندر Aduev، رویایی عاشقانه در استان، یکی از تحسین کنندگان شیلر، کورکورانه در دوستی ابدی و عشق باور، به پایتخت آمده، چهل سالگی سن پترزبورگ، از مراقبت از مادر فداکارانه دوست داشتنی او. او در عشق می افتد، اما عشق خیانت او، تغییر و دوستی است. از آن الکساندر در ناامیدی است. او به این استان بازگشت، او در مورد تمام آرمان ها و ایده آل های خود را فراموش و به پایان می رسد زندگی خود را با یک عروس غنی، شکم احترام و حقوق و دستمزد خوب است.

"داستان معمولی" سه بار بازنویسی شد، نویسنده ایجاد آن حدود 5-6 سال را صرف قبل از کار منتشر شد. آن را بلافاصله جلب توجه، و گونچاروف به رسمیت شناختن به عنوان یک نویسنده دریافت کرده است. من به این رمان و منتقد مشهور دقیق بلینسکی، نویسنده با استعداد جدید استقبال و موفقیت خود را پیش بینی پاسخ دادند.

در سال 1846، ایوان الکساندروویچ شخصا با بلینسکی آشنا، اما به او و یا دیگر اعضای محفل ادبی و همگرا نیست بسته نمی شود. سپس این لیوان به گرفتند Nekrasov، پان، تورگنیف، Botkin، Granovsky، هرتسن و دیگران بود.

"ناوچه" تصویر Pallada "

در سال 1852، ایوان الکساندروویچ مقام دبیر Putiatina دریاسالار در سفر به اموال روسیه در امریکا رفت. هدف از این سایت بازدید به ترتیب یک معاهده تجارت با ژاپن، کشور از سابق در آن زمان عملا ناشناخته به اروپاییان بود. سفر نویسنده هم به سختی، به خصوص چند ماه اول ناوبری، داده شده بود - او حمله نورالژی با سردرد تیز، و در داخل کابین اغلب سرد است. به تدریج، در هنگام ورود او در انگلستان، Ivanu Aleksandrovichu قادر به رسیدن به زندگی دریایی با سنگ فرشهای آن، سرد و مه استفاده می شود و در خانه احساس بود. علاوه بر اظهارات رسمی و گزارش ها، او یک نامه، در "مجموعه دریایی" منتشر شده است، که به برداشت خود را شرح داده است. پس از آن، این نامه ها توضیحات قایقرانی به نام "ناوچه" تصویر Pallada "، در دو جلد منتشر شد.

این کار شده است به عنوان یکی از بهترین در ادبیات روسیه از آثار توصیفی اشاره کرد. او می تواند بزرگسالان و کودکان، تحصیل کرده و بی سواد به عنوان خوانده شده. این کتاب شرح طبیعت از کشورهای مختلف عجیب و غریب های بازدید شده توسط کشتی، مقایسه خارجی اخلاق با مردم کشور خود، همچنین قسمت طنز آمیز وجود دارد. او ادای احترام به زیبایی طبیعت محلی، اما هنوز هم خوب به قلب او مناظر مادری، که گونچاروف، که کتاب را برای خود نویسنده صحبت می کنند، همیشه با عشق به یاد داشتند.

IA گونچاروف، "ابلوموف"

رمان گونچاروا ادامه داد: "ابلوموف". ایده آمد به او نویسنده تماس در دهه چهل. و نمونه اولیه از ILI Ilicha به شدت آن را در طول ماموریت بالا برگزار شد. نگاهی به عنوان مثال فصل اول از کتاب اول "ناوچه" تصویر Pallada ". این است که به مشغول است، مشغول، با عجله نجیب زاده انگلیسی روسیه مخالف، آرام و تنبل است. زندگی شرح آقا بسیار شبیه به شرح ابلوموف است.

"ابلوموف" - آن را یک مرحله جدید که وارد زندگی و کار گونچاروا است. جدول بیوگرافی و خلاقیت خود کامل نیست بدون اشاره ای به 1857. این سال در طول تعطیلات در آبهای این کار بود برای اضافه کردن در کیسینگن، در چهل سالگی باردار شدند.

زندگی و خلاقیت گونچاروا با انتشار این رمان یک مرحله جدید باز می شود. بلافاصله پس از انتشار از کار احساس بود، آن است که در مورد آن صحبت و بحث در تمام اردوگاه. دو تا از بهترین منتقدان - Dobrolyubov و Pisarev - اختصاص داده شده "ابلوموف" نقد شوخ بود. مقاله Dobrolyubova "چه Oblomovism؟" Pechorin، Onegin، Beltov، رودین - ابلوموف در تاریخ همتراز با قهرمانان معروف ترین از زمان قرار داده است. "Oblomovka اند میهن مستقیم ما" - نوشت تولد، که معادل یک مقاله تمام روشنفکران روسیه به نوع ابلوموف. برای نیکلاس الکساندروویچ Oblomovism - در درجه اول یک نرمی، تنبلی lordly توسط بسیاری از بندگان چشم پوشی. البته، تاریخ تولد کوچکترین همدردی برای هر دو شخصیت اصلی یا یک Oblomovism عام ابراز نشده است.

Pisarev در مقاله خود، توجه بیشتری به ویژگی های روانی پرداخت می شود، با توجه به اثر مخرب بی تفاوتی روانی، ناشی از دلایل مختلف. سام گونچاروف اشاره کرد که مقاله Pisarev - بهترین از همه چیز است که در مورد رمان وی به، به عنوان او پیچیدگی این نوع Oblomovka به ظاهر ابتدایی است. پس از همه، قهرمان، که معلوم است، یک مرد بیمار بود، مثل گونچاروف گفت. ابلوموف نه تنها می خواهید به کار، و کار است که ترس به دلیل آن به او می دهد رنج جسمی. و با این حال او گاهی اوقات قادر به فعال باشد هر چند تحت نفوذ خارجی است. اولگا به او را وادار به فعالیت، مشاغل مختلف.

قهرمان به معنای واقعی کلمه در سراسر آثار گونچاروا میتپید، جز، شاید، جدید ترین صفحات آن است. رطوبت، حرکت، از طریق باد، عشق، نجابت، کلمات با صدای بلند: او تمام می ترسد. و این ترس - یک نشانه مشخصه آتروفی اراده، یک بیماری روانی.

علاوه بر این، ابلوموف است که همیشه بین دو قطب مخالف: او در سبک قدیمی روسیه آورده بود، و جو، به انفعال و لوکس عادت کرده اند دیدار هوی و هوس خود را دارند. او دوران کودکی خود را در زیر بی امان، نظارت بی فکر از بستگان، از جمله تنبل و غیر فعال به عنوان او است به سر برد.

این حمام و نازپرورده، تلاش برای سرکوب انگیزه فعالیت و بازیگوشی، طبیعی برای سنین جوانی، و همچنین کنجکاوی و علاقه در هر چیزی. میوه ها را از جمله آموزش و پرورش شناخته شده - تنبلی، شکل افراطی آن، و همچنین به عنوان ترس از هر گونه تغییر و خواسته های زندگی به تصویب رسید.

این بیماری، با توجه به گونچاروف، در کل از زندگی روسی و تاریخ ریشه دارد. در این معنا، ابلوموف تجسم واقعی از اشرافی زمان پیش از اصلاحات روسیه بود. با این حال، میتوانیم تصور کنیم که پس از لغو سرواژ، وضعیت به طور چشمگیری تغییر کرده است؟ من ایلیا ایلیچ مرده ام؟

نه، او نمی تواند مرد. به همین دلیل است این رمان در حال حاضر، مثل همیشه، مرتبط باشد.

"ابلوموف"، که به عنوان رمان آشکار طنزآمیز از نجابت و تنبلی روسی، یک کتابخانه موفقیت بزرگ بود. گونچاروا حتی با گوگول مقایسه شده است.

بازگشت از سفر در سراسر جهان، ایوان الکساندروویچ به خدمات عمومی خود بازگشت، کار در همان بخش تجارت خارجی در پس بدهید. اما به زودی، در سال 1858، او در بخش سانسور وزارت آموزش و پرورش داوطلب خدمت سربازی. او در سال 1862 شد ویرایشگر بیرون را نگاه کرد سپس "شمالی ایمیل"، مجله رسمی. گونچاروف در ایمان خوب خدمت کرده است و تا به موفقیت قابل توجهی در خدمات به دست آورد: آن را چندین بار در دفتر بزرگ شد - از سانسور به عضو کنترل اصلی را فشار دهید.

IA گونچاروف رمان "پرتگاه"

رمان انتشار گونچاروا از "ابلوموف" ختم نمیشود وجود دارد. "باز کردن" - در سال 1868 در مجله «هرالد اروپا" خود بعدی پس از "ابلوموف" رمان شد. این تقریبا به طور همزمان با "ابلوموف" تصور می شد، اما به این قطعه ها Goncharov بیش از 20 سال طول کشید! در طول این سال، آن را با یک نسل کامل، یک دوره جایگزین شد. دوره تاریک از سلطنت نیکلای اول، روسیه به احیای و تجدید نقل مکان کرد. اما من نگاه گونچاروا هنوز هم به گذشته، که از آن او تصاویر و شخصیت های خود را کشید دنبال شد. نقد این رمان را درک نمی کند، شاید این به عدم اطمینان از زمان کمک کرده زمانی که او ظاهر. در این دوره مجلات بسته شد، "معاصر" و "کلمه روسی"، و انتقاد بهترین نمایندگان خود را از دست داده است، از جمله Pisarev. "یادداشت های از پدری" هنوز جای پای خود را. در روزنامه نگاری توسط سردرگمی در ذهن و نگرش حاکم بود. و ناگهان، در این زمان مشکل به دنیا کار با الهام از نگرشی خاص در زندگی، و می توان گفت به نگاه خوش بینانه ... گونچاروف به رسمیت می شناسد همه ساله قوی، سالم و خوب، او امیدوار است برای آشتی دادن قدیمی با جدید. البته، در حالی که چنین موقعیت می تواند حامیان ندارد.

بیایید می گویند چند کلمه در مورد دو چهره مرکزی از رمان - بهشت و مادر بزرگ او. بهشت در حال مبارزه علیه قدیمی سفارش، حساسیت به لمس، اما خواب در یک رختخواب راحت، و خود چیزی را انکار نمی کند، حتی مجوز Egorka خود را به پرواز چکمه های او. او هنوز زنده در عصر بردگی و آن مبارزه می کند تنها در کلمات تنها، توسط مورد پشتیبانی نمی شود: به سادگی توصیه مجموعه ای مادر بزرگ خود آزاد سرف، اما در این مورد نمی خواهند به مداخله، حتی اگر آن را به او تعلق دارد. این تردید کاملا معمولی، مشخصه برای کل جامعه روسیه در یک زمان دشوار، و برای هر دوره انتقالی است.

مادر بزرگ بسیار کارآمدتر از نوه اوست. او زبان نیاکان خود را، به گفته ضرب المثل، حکمت باستان صحبت می کند. از طریق این حکمت قدیم، او می تواند نسبت به بهشت را بسیار شایسته تر ببیند. این یک زن خشونتبار، قوی، و ظالمانه بود که دوست نداشتند به آن برسند، گرچه در قلب و درک اغلب بهشت درست بود. با این همه، با وجود تمام اعتماد به نفس و محرمانه بودنش در حق او، هنوز هیچ رد صلاحیت های جدیدی از خود نشان نمی دهد. نگران نباشید، او با پیرمرد خوشحال است و از جدیدش می ترسد اما در صورت لزوم او از او پایین تر است.

بنابراین از طریق کل رمان این موضوع را می گذراند: مبارزه با منسوخ شده با جدید. گونچاروف به دفاع از هر دو طرف نمی آید، او تنها آشتی و متحد شدنش را دنبال می کند.

آخرین سالهای زندگی

ایوان الکساندرویچ، به طور طبیعی، توسط رمان او پذیرفته شد. در آن زمان او کمتر از 60 سال داشت، و پشت سر او پیروزی های مهم ادبی بود. پس از انتشار "کلیف" گونچاروف بسیار به ندرت خود را به عموم نشان داد و کمی نوشت. از جمله آخرین آثار او عبارتند از: "ادبیات"، "میلیون ها نفر از عذاب"، "یادداشت های هویت بلینسکی"، "بهتر از همیشه"، "خادمین"، "خاطرات".

شکست یک کودک معشوق، بیماری و نزدیک شدن به سن، او را به لکنت و خستگی مینگرد. در سال 1873، گونچاروف به طور کلی، استعفا داد، به سختی بیش از چهل سال خدمات حداقل یک حافظه خوب را از دست داد. اما بعد از این، ایوان الکساندرویچ تقریبا 20 سال عمر کرد. او چند دوست، نزدیکان هم داشت، او به ندرت مهمانان را دریافت کرد و با اکراه صحبت کرد. در سال های اخیر، ایوان Aleksandrovich از مشکلات سلامتی عذاب کشید و گونچاروف در 15 سپتامبر 1891 در معرض پنومونی بود.