به سختی آغاز، قرن 20 در حال حاضر علم جوان مانند قدرت روانشناسی را تجربه کرد. جهات اصلی از روانشناسی است که در آن زمان وجود داشته است، قادر به پاسخ به پرسش هایی که در زمینه شرایط تاریخی و فرهنگی از دوران مدرن بوجود آمده اند نیست. در طول این دوره علم بود و بحران برای اولین بار در تاریخ خود، که در درجه اول به شکست اصول نظری آن که توسط مکتب درونگرا ارتباط داده شده است جان سالم به در، به توضیح است که دولت واقعی امور در جامعه است.
این به این واقعیت است که اصلی رهبری جهت روانشناسی قرن 20 حتی متفاوت هستند خود موضوع مطالعه، و مدارس مختلف در حال بررسی طرف های مختلف از واقعیت عملی. به طور خاص، وونت، یک نماینده از ساختارگرایی، خود را یک هدف است که به بررسی تجربه مستقیم و ساختارهای آن و کارکردگرایان توجه به پرداخت نیست، با تمرکز بر تجزیه و تحلیل کار از این سازه ها. بنابراین، گفت جهات اصلی روانشناسی غربی در رویکرد خود را به تعریف از تجربه انسانی متفاوت است: ساختارگراها آن را به عنوان "یک زنجیره از عناصر"، و کارکردگرایان تعریف - به عنوان یک "جریان سیال ذهن»، که تنها می تواند در تمامیت خود مطالعه قرار گرفت. با گذشت زمان، آن است که نمایندگان از رویکرد کارکردگرا خود را در عمل به اثبات رساند.
همچنین، جهت اساسی از روانشناسی قرن 20 شامل رفلکسولوژی، که عمدتا توسط دانشمندان روسی توسعه یافته، به عنوان مثال، پاولف و Bekhterev. آنها موضوع حواس مطالعه و احساس تجربه شده توسط انسان بوده است. پاولوف، به ویژه، اصطلاح "واکنش شرطی"، و ظاهر آن توضیح داده شده است. سایر حوزه های اصلی روانشناسی، شاید، شد تا از نزدیک با زیست شناسی در ارتباط نیست و برای همه او را که بسیار بود.
رفتارگرایان، توسط واتسون منجر وظیفه اصلی خود را برای درک همه رمز و راز از رفتار موجودات زنده اعتقاد داشتند. و اگر دیگر مناطق عمده روانشناسی برخی ذهنیت رنج برده اند، پیروان این مفهوم به دنبال توضیح همه پازل در رفتار موجودات زنده توسط عوامل عینی که با انطباق با فضای در ارتباط است. آنها اغلب برای آزمایش های خود، موش سفید استفاده می شود، چرا که ذهن و روان برای رفتاری - این یکی، به طوری که تفاوت بین این حیوانات و انسان ناچیز است. دستاورد اصلی این مدرسه توضیح برای کسب مهارت های با آزمون و خطا بود.
و در نهایت، یکی از مفاهیم روانشناسی، سرچشمه در این زمان فرویدیسم است. فروید در مورد اقدامات، انگیزه، که مردم نمی تواند توضیح دهد متمرکز شده است. بنابراین او را به ایده "ناخودآگاه" آمد و زندگی خود را به مطالعه آن اختصاص داده است. او معتقد بود که به دلیل اقدامات ناخودآگاه را می توان با رویاهای مطالعه، رزرو تصادفی و شناسایی حرکات غیر ارادی. فروید معتقد بود که همه توسعه شخصی را می توان به دو غرایز اولیه کاهش می یابد: میل جنسی و ترس از مرگ. زندگی در یک جامعه، ما سرکوب این نیروها، به طوری که آنها را به قلمرو ناخودآگاه مجبور، اما خود احساس هنوز هم گاهی اوقات است.