بیوگرافی مختصر و آثار Solzhenitsyna الکساندرا Isaevicha

در مصاحبه ای با الکساندر سولژنیتسین او اعتراف کرد که زندگی خود را به انقلاب روسیه اختصاص داده شده بود. که نویسنده در ذهن داشت رمان «حلقه اول"؟ تاریخ ملی را نگه می دارد به نوبه خود غم انگیز خورده در مخفی. شهادت به آنها نویسنده آن را وظیفه خود در نظر گرفته. سولژنیتسین - سهم قابل توجهی به مطالعه تاریخ از قرن XX.

تاریخچه مختصری از زندگی

سولژنیتسین الکساندر Isaevich در سال 1918 در Kislovodsk متولد شد. او در فعالیت های ادبی با جوانان مشغول اند. قبل از جنگ او علاقه مند بالاتر از همه تاریخ جنگ جهانی اول بود. موضوع، نویسنده آینده، مخالف و فعال اجتماعی برای اولین بار آثار او اختصاص یافته است.

راه های خلاق و منحصر به فرد از زندگی سولژنیتسین. تبدیل به یک شاهد و شرکت کنندگان از رویدادهای مهم تاریخی - شادی برای نویسنده، اما یک تراژدی بزرگ برای فرد.

از آغاز جنگ سولژنیتسین در مسکو دیدار کرد. در اینجا او را با مکاتبات در موسسه تاریخ، فلسفه و ادبیات مطالعه قرار گرفت. پشت سر او در دانشگاه روستوف بود. پیش رو - افسر مدرسه، تحقیق و دستگیری. در اواخر دهه نود در مجله ادبی "دنیای جدید" آثار سولژنیتسین، که در آن نویسنده بیانگر تجربه نظامی خود را منتشر شد. و او قابل توجهی بوده است.

افسر توپخانه، نویسنده آینده از عقاب رفته شرق پروس. آن سال بعد از حوادث آن دوره کالا اختصاص داده شده "شهرک Zhelyabugskie"، "Adliga Shvenkitten". او در مکان های بسیار جایی که قبلا برگزار ژنرال ارتش سامسونوف بود. رویدادها در سال 1914 کتاب خود سولژنیتسین اختصاص داده شده "سرخ چرخ."

کاپیتان توپ سولژنیتسین در سال 1945 دستگیر شد. چه به دنبال سال ها در زندان ها، اردوگاه ها، لینک بود. بعد از توانبخشی در سال 1957، در حالی که یک معلم در مدرسه روستا، در نزدیکی ریازان. اتاق سولژنیتسین اجاره ای از یکی از ساکنان محلی - Matrona Zakharovna، که بعدها نمونه اولیه از شخصیت اصلی "ماترونا" داستان شد.

نویسنده زیرزمینی

در کتاب خاطرات خود، "درخت بلوط و گوساله" سولژنیتسین اعتراف کرد که قبل از دستگیری او، اگر چه او به ادبیات کشیده شد، بلکه ناخودآگاه است. در زمان صلح، در آزادی، او با این واقعیت که برای داستان برای پیدا کردن موضوعات تازه آسان را ناراحت بود. چه سولژنیتسین، اگر او کاشته بود؟

موضوع برای داستان ها، رمان و رمان در مورد محموله به دنیا آمد، در سربازخانه، در سلول های زندان. که نه قادر به نوشتن افکار خود را روی کاغذ، او فصل طیف از رمان "مجمعالجزایر گولاگ" و "حلقه اول" در ذهن، ایجاد شده و سپس آنها را با قلب را حفظ کرد.

پس از آزادی، الکساندر Isaevich به نوشتن ادامه داد. چاپ آثار او در دهه پنجاه یک رویای غیر ممکن به نظر می رسید. اما او هرگز نوشتن را متوقف، و اعتقاد داشتند که کار خود را نمی خواهد از بین رفته است که نقش، داستان ها و رمان خواندن حتی فرزندان.

به انتشار اولین آثار او تنها در سال 1963 به سولژنیتسین قادر بود. کتابها، نشریات جداگانه بسیار دیرتر ظاهر شده است. در میهن خود می تواند داستان در چاپ "دنیای جدید" اما شادی باور نکردنی بود.

مرض

به یاد بگیرند که نوشته شده است و سپس رایت - یک روش است که برای ایمنی از سولژنیتسین خود کار می کند استفاده بیش از یک بار. اما هنگامی که در پزشکان تبعید به او گفت که آنها از چند هفته زندگی می کنند، او بالاتر از همه از آنچه که او ایجاد خواهد هرگز خواننده را ببینید می ترسید. سولژنیتسین هیچ کس به دفع میکنه. دوستان - در اردوگاه. مادر فوت کرد. همسر غیابی از او طلاق و یک مرد دیگر ازدواج کرد. سولژنیتسین تبدیل نسخه خطی، که موفق به ارسال، و سپس آنها را در یک بطری شامپاین قرار داده است، این بطری به خاک سپرده در باغ. و من به Tashkent رفت و به مرد ...

با این حال، او جان سالم به. در بهبود شدید تشخیص به نظر می رسید به فال از بالا. در بهار سال 1954، سولژنیتسین نوشت: "کار جمهوری" - اولین کار، اگر شما نویسنده ای که عملیات شناخته شده اند شادی می کند عبور از عبور از بین بردن نیست، ایجاد و قادر به خواندن کار خود را به طور کامل.

"دایره اول"

در رمان زیرزمینی ادبی در مورد sharashka آن نوشته شده بود. نمونه های اولیه از شخصیت های اصلی رمان «حلقه اول" نویسنده و دوستان خود شد. اما، با وجود همه اقدامات احتیاطی، و همچنین تعهد به انتشار کار در نسخه نور، آن را یک فرصت به خواندن تنها کا گ ب بود. در روسیه، رمان "حلقه اول،" در سال 1990 یک سال منتشر شد. در غرب - به بیست و دو سال پیش از آن.

"یک روز ایوانا Denisovicha"

کمپ - جهان ویژه است. این هیچ ربطی به با که در آن مردم آزاد زندگی می کنند. در اردوگاه، هر یک در بقای خود و می میرد. در اولین کار منتشر شده از سولژنیتسین به تصویر می کشد یک روز در زندگی قهرمان. در مورد زندگی اردوگاه نویسنده دست اول می دانستند. به همین دلیل است بنابراین تحت تاثیر قرار خواننده رئالیسم خشن و راستگو، در حال حاضر در داستان، که سولژنیتسین نوشت است.

کتاب از این نویسنده در جامعه جهانی طنین انداز، در درجه اول به دلیل قابلیت اطمینان. سولژنیتسین بر این باور بودند که استعداد نویسنده محو می شود، و سپس به طور کامل مرد اگر در کار خود او به دنبال دور زدن حقیقت است. و به این ترتیب، یک مدت طولانی در انزوای ادبی مطلق و نه قادر به انتشار نتایج سال ها خود را از کار، او حسادت موفقیت نمایندگان به اصطلاح رئالیسم سوسیالیستی است. اتحادیه نویسندگان سوار تسوتایوا، آخماتووا و پاسترناک را رد کرد. بولگاکف نمی کنند. در این دنیا از استعداد و اگر وجود داشت، سپس به سرعت درگذشت.

تاریخ انتشار

ثبت نام مقاله، ارسال به سردبیر "دنیای جدید"، نام خود را سولژنیتسین جرأت نکرد. من امیدوارم که "یک روز ایوانا Denisovicha" نور را ببینید، تقریبا نمی شد. بلند ماه خسته که گذشت از آن لحظه به عنوان یکی از دوستان نویسنده ورق های چند، نوشته شده در دست خط کوچکی از کارکنان اصلی خانه چاپ و نشر ادبی کشور، که ناگهان به دعوت از Twardowski آمد ارسال می شود.

نویسنده کتاب "Vasiliya Terkina" و پاره وقت سردبیر "دنیای جدید" نسخه خطی یک نویسنده ناشناخته از طریق آنا Berzer به عنوان خوانده شده. یکی از کارمندان خانه چاپ و نشر پیشنهاد Tvardovsky داستان به عنوان خوانده، گفت: عبارت است که تعیین شد: "در مورد زندگی در اردوگاه، از طریق چشم از یک روستایی ساده" شاعر بزرگ شوروی، نویسنده از اشعار نظامی-وطن پرست از یک خانواده ساده دهقان آمد. و به دلیل کار که در آن داستان به نمایندگی از است "انسان معمولی،" آن بسیار جالب است.

"مجمعالجزایر گولاگ"

رمان در مورد ساکنان اردوگاه استالین، سولژنیتسین بیش از یک دهه ایجاد شده است. برای اولین بار کار در فرانسه منتشر شد. در سال 1969، "مجمعالجزایر گولاگ" کامل شد. با این حال، برای انتشار در چنین کاری اتحاد جماهیر شوروی نه تنها مشکل بلکه خطرناک بود. یکی از دستیاران از نویسنده، که تجدید چاپ جلد اول کار، قربانی آزار و اذیت از کا گ ب شد. به عنوان یک نتیجه از دستگیری و بازجویی از پنج روز بدون توقف یک زن مسن او در برابر سولژنیتسین شهادت دادند. و سپس خودکشی کرده است.

به دنبال این وقایع، نویسنده بدون شک در مورد نیاز به چاپ "مجمع الجزایر" در خارج از کشور بود.

خارج

سولژنیتسین الکساندر Isaevich چند ماه پس از انتشار رمان از اتحاد جماهیر شوروی اخراج شد "مجمعالجزایر گولاگ." نویسنده به خیانت متهم شد. رسانه شوروی به طور گسترده ای تحت پوشش ماهیت اتهام ارتکاب جرایمی سولژنیتسین. به طور خاص، "مجمع الجزایر" نویسنده متهم به کمک به ولاسوف در طول جنگ. اما در مورد محتوای کتاب پر شور گفته شد.

تا آخرین روزهای عمر خود را، سولژنیتسین را فعالیتهای ادبی و اجتماعی خود را متوقف کند. در مصاحبه ای با نشریات خارجی، در اوایل دهه هشتاد، نویسنده روسی ابراز اطمینان کرد که او قادر خواهد بود به بازگشت به خانه. سپس آن را غیر محتمل به نظر می رسید.

برگشت

در سال 1990، سولژنیتسین بازگشت. در روسیه، او مقالات متعددی در مورد مسائل سیاسی و اجتماعی کنونی نوشته است. بخش قابل توجهی از هزینه های نویسنده در حمایت از زندانیان و خانواده های آنها ذکر شده است. یکی از حق بیمه - در حمایت از چرنوبیل قربانیان NPP. اما باید توجه داشت که از سفارش از نویسنده سنت آندری Pervozvannogo هنوز هم رد، با استناد به عدم تمایل خود را برای اقدام علیه این جایزه از قدرت عالی است که کشور را به دولت متاسفم حال حاضر خود را به ارمغان آورد.

سولژنیتسین - سهم با ارزش به ادبیات روسیه. در زمان شوروی، او یک مخالف و ملی در نظر گرفته شد. سولژنیتسین با این دیدگاه موافق نیست، با این استدلال که او - نویسنده روسی که بالاتر از همه دوست میهن خود.