انواع از حقیقت در علم فلسفی

آیا حقیقت در شراب یا "هیچ چیز درست است، همه چیز مجاز است" پنهان است؟ اینها و بسیاری سوالات دیگر در حال تلاش برای پاسخ به فلاسفه برای هزاران سال. با هر تلاش جدید برای پیدا کردن دانش واقعی به سرزمین موعود به نظر می رسد حتی بیشتر مقاوم در این لحظه خاص از پرسش ها و پارادوکس. در این مقاله ما به طور خلاصه توصیف انواع مختلف از حقیقت در علوم انسانی و فلسفه.

قبل از اقدام به طور مستقیم به طبقه بندی، شایان ذکر است که در علوم انسانی مدرن منتشر می کنند حقایق بسیار، که چگونه بسیاری از حرفه ها و نوع فعالیت وجود داشته است و در جوامع مختلف وجود دارد. بنابراین، برای دینی همسایه بدبختی مرد - مجازات برای گناهان خود و یا فال الهی، برای یک وکیل ممکن است یک جرم یا تخلف از قانون، و شاعر و نویسنده - یک داستان از دست زدن و جذاب از مبارزه انسان با غم و اندوه خود. همه این نوع حقیقت حق وجود دارند، چرا که دروغ در زمینه های مختلف از دانش است.

توجه به طبقه بندی محبوب ترین، حقیقت این است که به مطلق و نسبی تقسیم شده است. اول - این دانش کامل و جدایی ناپذیر در مورد یک شیء یا پدیده است. از سوی دیگر، حقیقت را نسبی می گوید که مطلق دست نیافتنی است. این غیر ممکن به درک دانش فقط است، اما شما می توانید نزدیک به این. متافیزیک، که ادعا می کند که دانش مطلق از واقعیت، و نسبیت، setuyuschemu نسبیت از تمام دانش: این نوع از حقیقت در فلسفه پیدایش دو نظریه است.

از زمان های قدیم، مردم حقیقت مطلق سؤال برده اند. سوفسطاییان در دیدگاه نسبیتی یونان باستان در ارتباط با این، که آنها سقراط انتقاد قرار گرفتند بیان شده است. هابز، دیدرو، دکارت و لایبنیتس پس مدرسی مسیحی در قرن شانزدهم، همچنین نشان داد که این ایده از ایجاد جهان خدا به عنوان حقیقت مطلق است بسیاری از شکاف ها و اساسا غیرقابل دفاع است.

خدمت به حقیقت نسبی به شدت مورد انتقاد قرار Fridrih Nitsshe در کار خود «چنین گفت زرتشت". که خود را در نسبیت اعتقادات مردم و یا یکی از حاکمان نشان می دهد. نما برای دانش واقعی از نظریه نادرست، معنی، برای مثال، در اواسط قرن بیستم بود اصلاح نژاد، مردم را دستکاری دیگران برای منفعت خود را دارند. این همان فلسفه، با توجه به immoralist آلمان باید در حال حاضر، حقیقت netranstsendentnoy باشد.

چگونه شما می دانید چه حقیقت است؟ ضوابط و انواع آن در بسیاری دیگر از آثار علمی و فلسفی است. در کوتاه مدت، حقیقت باید توسط قوانین منطق پایبند، آیا حقایق شناخته شده از علم در تضاد نیست مربوط به دانش اساسی، ساده و روشن، مورد استفاده در عمل، و باید در تاریخ بشریت بستگی ندارد.

فرم از حقیقت، در مورد آن که در بالا ذکر شد، همچنین تکمیل هدف از نوع آن است. این حقیقت دانشی است که بر روی فعالیت های فردی و بشریت به عنوان یک کل بستگی ندارد. مهم نیست که چه نوع حقیقت ممکن است وجود داشته باشد، فیلسوفان بر این باورند که آنها می توانند تنها از طریق تجربه، احساسات، ذهن یاد بگیرند. یا، در کلمات ایوان کارامازوف در رمان F. M. Dostoevskogo: "اگر خدا وجود ندارد، همه چیز مجاز است."