وجدان مثل دین

آیا وضعیت را می دانید؟ صبح معمولی، روز بعد. مراقبت، مانند، پر از دهان است و زمان برای حماقت و حواس پرتی های لرستانی وجود ندارد. به نظر می رسد همه چیز مانند سیلگاس و خویشاوندان از شما شگفت زده نمی شود و در اینجا، به طور غیر منتظره، شما تنها با خودتان و ناگهان ... یک فکر است. چرا من اینجا هستم؟ در این اتاق، دفتر، شهر، کشور؟ چه کسی همه اینها را نیاز دارد؟ چه کسی تصمیم می گیرد که کجا باید کجا و کجا باشد چرا من برای خودم تصمیم نگرفتم؟ و من می توانم برای خودم تصمیم بگیرم؟ احساس این است که اگر جرأت نکنم به چشمان خودم، درون خودم نگاه کنم. شرم آور است که ضعیف و رانده شود. من می خواهم مخالف، رهبری و نور راه.

نه، من خویشاوندانم را اجازه نخواهم داد، من تعجب غیرمنتظره نخواهم گذاشت، من به جنگل، فرقه یا چیزی شبیه به آن نخواهم رفت. اما من می خواهم تصمیم بگیرم کجا باید بروم. به چشم عزیزان خود نگاه کنید و با آنها صادق باشید. نمی توانم تصمیم بگیرم که چه کسی مرا دنبال کند در اینجا موضوع انطباق منافع، اما به من - این سوال من است. من نمی دانم کجا این افکار از سر من می آیند، شاید سن این است. به احتمال زیاد، همه، خیلی زود یا بعد.

پس از خواندن مقاله من در مورد خدا، متوجه شدم که کجا اشتباه کردم. من توضیح نمی دهم که برای من یک خدا وجود دارد و چرا من می خواهم نام او را با حرف بزرگ در آینده بنویسم.

باز هم من به خدا اعتقاد ندارم من به بت ها اعتقاد ندارم، از جمله در عیسی، خداوند، کریشنا، و بقایای دیگر "مقدسین". دین، مانند عبادت بت ها و ادامه راه آنها، نابینا یا آگاهانه است، بر پایه اعتماد، ارزش ندارد. برای من، نه دین، به عنوان مجموعه ای از اصول اخلاقی، قوانین اجتماعی، سیستم های رفتار انسان در جامعه، قرن ها دانش واقعی را انباشته و جلا می دهد - این مهم است. من نمی توانم با تجربه زندگی نسبتا ناچیز زندگی ام مخالفت کنم. اما چرا باید باور کنم؟

برای من، وجدان خداست وجدان همیشه با من است، او در همه جا و در هیچ کجا، او همه چیز را حتی در تاریکی، زیر پتو، در مورد اسرار من، در مورد تمام اعمال و اعمال بد می داند. او در مورد مهربانی من می داند، و او اجازه نمی دهد من اکنون بقایای فضایل من را لیست کنم. و چون همه چیز را به ما می دهد، تنها لازم است همه چیز را تشخیص دهیم و اجازه دهیم. برای توبه کردن

در هر یک از ما، به عنوان یکی از شاعران مدرن، گفته اند که مفاهیم شایستگی و وجدان، حتی در بیشتر از دست رفته، به واقعیت باقی مانده است.

غلبه بر غرور، حسادت، خشم، نفرت، حرص و طمع، سستی و خوشبختی (7 گناه مرگبار)، درک ذهن از ذهن، آسیب رساندن به خود و پذیرش آنها به عنوان ذرات خودشان، ممکن است به حقیقت برسد. این مبارزه برای تعادل می تواند به معنای زندگی تبدیل شود. من هیچ چیز دیگری را پیدا نمی کنم.

من معتقد هستم که وجدان، در نهایت، شاخصی است که اکنون نشان می دهد که فلس مقیاس ها، آنهایی هستند که روح ما می افتد. به آن گوش کنید و بدون در نظر گرفتن دین، آینده خوبی در انتظار شماست.

با خدا من وجدان می خوانم این در تو یکنواخت است اما قدرتش فقط به ایمان شما بستگی دارد.

در اینجا، همانطور که هست نمی توانم این را درک کنم، بنابراین من به اینترنت رفتم اگر خواننده دارای افکار و احساسات باشد، لطفا در نظرات نظر دهید.