"علیه جریان" تولستوی الکس کنستانتینویچ

متاسفانه، از سه تولستوی بزرگ، فقط در مورد دانشگاه اشکوری کنستانتینویچ مورد مطالعه نیست و در دانشگاه ها کمی مطالعه می شود. او یک مرد هوش عظیم و ایمان بزرگ بود. او کارهای ضعیفی نداشت. او فقط در مورد آنچه او می دانست نوشت.

نویسندگی دوران کودکی

او در 24 آگوست یا در پنجم سپتامبر متولد شد و به سبک جدیدی در سال 1817 متولد شد. در سن پترزبورگ پدرش شمردن کنستانتین پتروویچ تولستوی، مادر، زیبا، آنا الکسوئوانا. ازدواج پدر و مادرش کوتاه بود، زمانی که پسر حتی یک ماهه نبود، آنها طلاق گرفته بودند. آنا الکساوینا به محل برادرش در روستای Krasnyi Rog رفت. آنجا بود که او هشت سال زندگی زندگی تولستوی را گذراند. به جای پدرش، او توسط عموی او - الکسی Alekseevich Perovski، نویسنده ای که تحت نام مستعار آنتونی Pogorelsky منتشر شد، به ارمغان آورد. به همین ترتیب ژن های نویسنده در تولستوی وجود داشت.

آغاز مسیر خلاق الکسی کنستانتینویچ

او شروع به نوشتن اشعار در سن شش سالگی کرد، اما برای مدت طولانی آنها را منتشر نکرده، و آنها را مسخره می دانستند. اولین انتشار اشعار در سال 1854 صورت گرفت. آنها در "معاصر" - مجله Nekrasov منتشر شد. اولین ادبیات در سال 1841 برگزار شد. تحت نام مستعار رمان "غوغا" منتشر شد. در حال حاضر در این اثر واضح است که نویسنده راه خود را انتخاب کرده و قصد ندارد به طور کور از کانون های ادبی قابل قبول پیروی کند. در سال 1867 او اولین و آخرین مجموعه زندگی اش را از اشعار منتشر کرد.

امتناع از زندگی سابق

آلکسی کنستانتینویچ از منشا قهوه ای بود و این باعث شد او را به عنوان نام خانوادگی مطابقت دهد. البته اعتیاد او به ادبیات تأیید نشد. بنابراين، فعاليت نوشتاري او به عنوان نوعي شورش گرايي درنظر گرفته شد، اگر چه او به هيچ وجه شورشي نبود. "علیه جریان"، تولستوی به عنوان پاسخ به دوستان و اقوام خود، کسانی که می خواست او را تنها به عنوان یک دیپلمات ببیند، نوشت . حرفه نویسنده به شکل بدی درنظر گرفته شد، اگرچه مد برای هنر در قرن نوزدهم در اصل بود.

"در مقابل جریان" تولستوی نوشت زمانی که نام خود را در زمینه ادبی در حال حاضر تا به حال برخی از وزن. این در سال 1867 بود. او برای مدت زمان طولانی با خود تلاش کرد و تلاش کرد تا خدمات و نوشتن را ترکیب کند، اما متوجه شد که این غیر ممکن است و انتخاب آنچه که به قلب او نزدیک است. او در سن 50 سالگی خود را به طور کامل به ادبیات اختصاص داد. الکسی کنستانتینویچ پایتخت را ترک کرد تا از جای دور، به املاک خود زندگی کند و کار خلاقانه را آغاز کرد. از هر طرف او محکوم شد بسیاری از شایعات متولد شده است. آلکسی تولستوی علیه ژنرال کنونی بود و این همواره جامعه را خشمگین می کند. در هر زمان و در قرن نوزدهم، حتی بیشتر.

یک تحلیل کوتاه از شعر تولستوی "علیه جریان"

در این اثر، شاعر و نمایشنامه نویس پاسخی می دهند، چرا او راه خلاق را انتخاب کرد، و نه یک حرفه ای درخشان. علاوه بر این، او همچنین از دیگران مانند خود می خواهد که از منافع خود دفاع کنند و به نظر «جامعه برتر» گوش ندهند.

نویسنده می گوید که یک جامعه مدرن بی رحم نیازی به افراد خلاق - رویایی ندارد. این خیلی عملی است "پس از آن، کجا، پس از آن، شما را، قبیله زنده بماند، در مقابل جریان؟" - تولستوی، همانطور که بود، برای اکثریت محکوم و سرد صحبت می کند. اما پس از آن رد می شود، گفت که ناشناخته قدرت خود را به خود جذب می کند. تحت قدرت، احتمالا، الهام به معنای است. پس از همه، این است که - الهام بخش - کمک می کند تا جهان را زیبا تر از همه دیگر ببینید. "باور ستاره ای فوق العاده از الهام بخش،" تولستوی در شعر "علیه جریان" می نامد. تجزیه و تحلیل این کار نیز اعتقاد نویسنده در انتخاب خود را نشان می دهد، در حق خود او، مثال های پیروزی خلاقیت را نشان می دهد و معتقد است که هنر و الهام بخش غالب خواهد شد. و تنها کار خلاقانه جاودانگی را تضمین می کند.

الکسی کنستانتینویچ برای "هنر خالص" جنگید. در شعر "علیه جریان"، تولستوی عادلانه و متقاعد کننده به بی عدالتی به مردم خلاق است. موقعیت نویسنده روشن و روشن است. او انتخاب خود را انجام داد و می خواست از همان انتخاب دیگران پشتیبانی کند.

نويسنده نگرش خصمانه نه تنها از طرف جامعه، بلكه از نقد ادبي نيز پديد آورده است. او احساس زد. و او به طرفدارانش علاقه مند شد.

این شعر دنیای درونی الکسیا کنستانتینویچ را به عنوان شکلی زیبای نشان می دهد. او خود را در درجه نخست خالق می بیند. و ادبیات را به مثابه خلاقیت جلب می کند، این موضوع اصلی شعر است. ایده این است که به رغم همه چیز، شما باید حرفه و استعداد خود را دنبال کنید.

اندازه شعر دقت دارد. فراوانی از epithets و استعاره ها، و همچنین شخصیت استفاده می شود - "جهان آرزو بود".

تولستوی وظایف هنر را ایده آل می کند، زیرا او از خدا می آید. خلاقیت یک چیز مقدس است: "بیایید به طور رسمی با حرم خود بیرون برویم!"