رمان "جرم و مجازات": معنای نام. فیدور میهلویچ Dostoyevsky، "جرم و مجازات"

F. M. Dostoevsky "جرم و مجازات" در شرایط بسیار دشوار نوشت. از دست دادن بزرگ در کازینو، کمبود پول و چشم انداز ... این رمان تنها نجات از فروپاشی مالی بود. مطمئنا این شرایط بر موضوع کار و موقعیت نویسنده تاثیر گذاشته است - چقدر می توانید در این مورد صحبت کنید. با این حال، داستایوفسکی به کاراکترهایش رأی نمی دهد، او فقط داستان می گوید.

"جرم و مجازات" در مدرسه

FM Dostoevsky، "جرم و مجازات" - این دقیقا همان چیزی است که یکی از نقاط برنامه مدرسه به نظر می رسد. سلیقه وزارت آموزش و پرورش متوقف نمی شود. چرا این رمان؟ پس از همه، این کار به وضوح برای مخاطبان متشکل از کودکان 15-16 ساله نیست. آنها به سادگی هیچ چیز را درک نمی کنند. نه به این دلیل که آنها احمق و یا تحصیلات ضعیف بودند. فقط یک کتاب بسیار خاص توصیف صحیح از رمان "جرم و مجازات"، که توسط دانش آموزان متوسط داده می شود، قطعی خواهد بود. خسته کننده است و بی فایده است شخصیت اصلی به دلایلی خانم قدیمی را به قتل رساند، او را سرقت کرد، او نمیتواند پول خرج کند، پس از آن تعداد زیادی از صفحات رنج برده و در نهایت به مقامات تسلیم شد. خوب، حماقت همان است. بعضی از احمق ها، نه یک قهرمان.

این است که شاگرد این رمان را می بیند و در واقع درست آن را می بیند. از آنجا که تجربه زندگی او اجازه نمی دهد که در کتاب بیشتر چیزی بفهمید، بین خط ها بخوانید. بنابراین کودک، به دنبال تصویر، دو دلفین را می بیند و یک مرد بالغ - یک زن برهنه است که در آغوش می کشد. و بنابراین، و این درست است. فقط همه چیز زمان و مکان آن است.

شخصیت های رمان

برای دانش آموزان خواندن رمان "جرم و مجازات" معنای عنوان کتاب واضح است. جنایت است قتل، مجازات مجازات است. درست مثل دو بار دو بار. برای دیدن پایین ترین سطح کار، شما باید ... دقیقا نمی خواهید رشد کنید. نه در سن کسب و کار. ما باید زندگی کنیم، تجربه کنیم. یادگیری برای دیدن عمیق تر، دورتر. با این حال، داستایوفسکی یک داستان کارآگاهی درباره یک قاتل ناموفق، نه محدوده نویسنده نوشت.

شخصیت های Dostoyevsky می تواند مهربان باشد، آنها می توانند شریر باشند، اما همیشه زنده و کامل هستند. این ها افرادی هستند که اعمال عرف انسانی انجام می دهند و احساسات عادی انسانی را تجربه می کنند. نه supermen، نه نابغه، خائنانی مقوا نیست. فقط مردم او مانند هیچکس نمی داند چگونه کوچکترین حرکت روح شخصیت، ظریف ترین سایه اندیشی را بیان کند. با دقت عکاسی شخصیت قهرمان را جذب می کند، مانند اثر انگشت با اثر انگشت - اثر انگشت.

مناقشه شکل گیری طرح

در عین حال، داستایوفسکی یک سبک نویس است. او به شدت و ناهموار می نویسد، حتی به صورت زودرس. رمان های او هرگز توسط نقل قول های درخشان و عجیب و غریب دور نمی شوند. "جرم و مجازات" به هیچ وجه شاهکار در این مورد نیست، بنابراین برای او سخت است که به مردی که برای غلبه بر مقاومت متن استفاده نمی شود بخواند. اما اگر سعی می کنید، اگر به سبک خاصی از نویسنده بپردازید، اگر به آنچه که قهرمانان می گویند گوش ببخشید ... اگر رمان «جرم و مجازات» را به این صورت بخوانید معنای این عنوان کاملا متفاوت است.

عمق طرح قتل نیست این فقط یکی از قسمت هاست، البته خیلی مهم است. مهم نیست دلیل اینکه جنایت مرتکب شده است و حوادثی که دنبالش می آید بسیار مهم هستند.

Dostoevsky در مورد چه نوشته بود؟

پس این کتاب - جرم و مجازات چیست؟ شرح رمان چندین خط را می گیرد.

شخصیت اصلی کتاب، Raskolnikov، شخصیت بسیار کنجکاو است. دانش آموز، انقلابی، ایده آلیست آتشین، او ضعیف است. او هیچ چیز برای مطالعاتش پرداخت نمی کند، زندگی خانوادگی او پر از سختی است. خواهر حتی تصمیم می گیرد که یک مرد ناسپاس، اما یک مرد ثروتمند، ازدواج کند تا بتواند معیشت خویش را تامین کند. Raskolnikov متوجه است که او باید چیزی را انجام دهد. برای گرفتن پول

در عین حال، رادیون متقاعد شده است که جهان به ضعیف و قوی، ناچیز و بزرگ تقسیم شده است. و سابق، بی معنی و بی فایده وجود دارد، در حالی که دومی حاکمان جهان هستند، که قوانین و هنجارهای عادی، انسانی نمی تواند گسترش یابد. چنین کاملا نظریه نیچه است. و البته، راسکولنیکوف معتقد است که خودش کم اهمیت و ضعیف نیست. او چنین نیست. او یک نژاد متفاوت است.

ایدئولوژی و واقعیت نیچه

در رمان "جنایت و مجازات"، اصلی ترین مسأله این است که درگیری این ایده که در آن سال ها بسیار محبوب است، با واقعیت است. این طرح یک طرح را ایجاد می کند. به دنبال ایده اش، Raskolnikov تصمیم به کشتن یک زن ثروتمند قدیمی - او هیچ کس، بر خلاف حال حاضر، آگاه از سرنوشت خود. و او این کار را می کند.

نقل قولها تقریبا از رمان قرض گرفته نمی شوند. "جرم و مجازات" یک ماده مضر برای طرفداران تقلید است. اما عبارت: "من یک موجود لرزنده هستم یا حق دارم؟" - برای همه آشناست. او کسی است که رمانی از رمان، ماهیت درگیری و موتور طرح است. این شامل تمام نمک است.

از آنجا که، با انجام قتل، Raskolnikov می فهمد که نظریه او اشتباه است. همه مردم برابرند و قوانین برای همه وجود دارد. بگذار زن پیری زشت و نفرت انگیز باشد، بگذار مردم در یک هزار و یک میلیون بار بهتر باشند - قتل یک قاتل باقی می ماند. و خود او در واقع یک سوپرمن ایده آل نیست. او "حق ندارد". این به وضوح با وجدان خود به Raskolnikov اعلام شده است.

نه قاتل و نه katorga

این چیزی است که رمان "جرم و مجازات" دربارۀ آن نوشته شده است. معنی نام بسیار عمیق تر از قتل عام است. Raskolnikov در ایده های خود، هنجارهای اخلاقی را رد کرد ، و تنها مفهوم اخلاق را رد کرد. بنابراین، او از بشریت جدا شد و ادعا کرد که جای خدا است. این جرم وی بود. در خود عشق و اعتیاد، در غرور. قتل تنها یک اثر است.

و مجازات زمان زندان نیست. این ها شکنجه های وجدان است، این فروپاشی آرمان های زندگی است، تحقق بی معنی، بی فایده بودن جرم است. برای انجام این کار، من نیاز به یک لحظه با پول صرف نیست. او فقط من را کشت، اما بیهوده من را کشت. او آرزوی ساختن بزرگ و کمک به نیازمندان را داشت - و او نمی توانست، زیرا او خیلی ضعیف بود. قهرمان متوجه است که او در همه چیز چیزی نیست که فکر می کرد. فقط یک فرد عادی، همانند دیگران است. یک موجود لرزان و با این بیشتر Raskolnikov زندگی غیر قابل تحمل.

اخلاق در رمانهای داستایوفسکی

برای داستایوفسکی، سوال در مورد دنبال کردن اخلاق هنجارها - یا صدای خدا در روح - یکی از کلید های خلاقیت است. شخصیت های او نمی توانند در خارج از این دایره شرطی خوشحال باشند. و این در مورد دینداری نیست. داستایفسکی، با وجود خاصیت شخصیت او، و شاید به لطف او، انسان گرایی را باور داشته باشد، اخلاق، یک ویژگی طبیعی روح انسانی است. و این در مسیحی است و نه در معنای سکولار کلمه. زرق و برق خالص - یک تصویر از طریق، که در تقریبا تمام آثار نویسنده وجود دارد. و دیوانه مقدس یک نوع است که FM Dostoevsky را دوست دارد. "جرم و مجازات" در این رابطه استثنا نیست. Raskolnikov کمک می کند به شخص Sonechka Marmeladova خرد شده توسط آگاهی واقعیت است که در او فرو ریختن است . یک دختر فقیر که به فحشا برای کمک به خانواده تبدیل شد.

جنایات و مجرمان

در حقیقت، Sonechka هر دو ضدضعاف و ادامه منطقی تصویر Raskolnikov ف است . مردی که اخلاق را به خاطر پول نقد کرده است. اما در مورد او، عامل رانندگی خودتنظیمی نبود، بلکه نوعی بی نظمی بود. بنابراین، بر خلاف شخصیت اصلی، Sonechka خلوص ذهنی را حفظ کرد. او این است که به Raskolnikov کمک می کند تا از بحران بگریزد، او به ایده توبه می گوید که راهی برای گناه است. و Raskolnikov واقعا با گناه خود ادامه می دهد. هرچند او زن قدیری را خشنود نمی کند، هیچ احساس همدردی و تجربه ای احساس نمی کند. او برای خود متاسفم، متاسفم برای زندگی سابق خود، متاسفم برای همیشه عزت نفس خود را از دست داده است. و توبه، در واقع، فقط یک راه برای بازگرداندن آن است.

در متن یک عبارت خنده دار وجود دارد. توسط یک محقق اعلام شده است، که شخصیت اصلی آن را برای استعفای نافرجام می کند. پلیس شگفت زده شده است که، با توجه به Raskolnikov، استراق سمع تقصیری است و "خانم های قدیمی در سرشان از آنها سقوط کردند" - کاملا ارزشمند است. در این - کل جوهر شخصیت اصلی. چنین ایده هایی در مورد رفتار ارزشمند است.

رمان "جرم و مجازات" به این دیدگاه تناقض اخلاقی اختصاص دارد. معنای نام این است که این موقعیت به خودی خود جنایتکار است، اما نمیتواند به چیزی جز شر بدل شود. و مجازات یک زندان نیست، بلکه آگاهی از اشتباه مسیر خود است.