دلیل اصلی جدایی کلیسا چیست؟ تقسیم کلیسای مسیحی

کلیسای مسیحی هرگز متحد نبوده است. این بسیار مهم است که به خاطر بیاورید تا نتوانید به شدت برسید، که اغلب در تاریخ این دین اتفاق می افتد. از عهد جدید روشن است که شاگردان عیسی مسیح حتی در طول عمر خود نیز اختلاف نظر داشتند که کدام یک از آنها مهم تر و مهم تر در جامعه نوظهور است. دو نفر از آنها - جان و یعقوب - حتی خواستار تخت سلطنت راست و چپ مسیح در پادشاهی بعدی شدند. پس از مرگ بنیانگذار، اولین چیزی که مسیحیان شروع به انجام آن کردند این است که در گروه های متضاد مختلف شرکت کنند. کتاب اعمال رسولان و رسولان رسولان بسیاری از رسولان دروغین، کلیساها، که از مسیحیان اول آمده و جامعه خود را تأسیس کردند، گزارش می دهند. البته، آنها به نویسندگان متون عهد جدید و جوامع آنها به همان شیوه نگاه کردند - به عنوان جوامع یهودی و اسکیزیمتی. چرا این اتفاق افتاد و دلیل اصلی جدایی کلیسا چیست؟

کلیسای سن دونیک

ما در مورد آنچه که قبل از سال 325 مسیحیت را تشکیل می دادیم بسیار کم می دانیم. ما فقط می دانیم که این جریان مسیحیت در یهودیت است، که توسط یک واعظ سرگردان به نام عیسی آغاز شده است. تدریس او توسط اکثریت یهودیان رد شد، و عیسی خود مصلوب شد. چند پیروان، با این حال، اظهار داشتند که او از مردگان برخاست و او را مسیح، پیامبران متعهد Tanach اعلام کرد و برای نجات جهان آماده می شود. در مواجهه با رد شدن کامل از هموطنان خود، خطبه خود را در میان امتها گسترش دادند، که در میان آنها بسیاری از متفقین یافت شده بودند.

اولین تقسیم در میان مسیحیان

در جریان این ماموریت، اولین تقسیم کلیسای مسیحی رخ داد. رسیدن به موعظه، رسولان نسخه تجویزی و اصول کلی موعظه را نداشتند. بنابراین، آنها مسیح مختلف، تئوری ها و مفاهیم مختلف نجات را مطرح کردند و تعهدات متقابل اخلاقی و مذهبی را در مورد دیگر متکلمان تحمیل می کردند. بعضی از آنها مسیحیان را از امتها مجبور کردند که ختنه شوند، قوانین کاشوت را رعایت کنند، سبت را رعایت کنند و سایر احکام قانون موزائیک را اجرا کنند. دیگران برعکس، تمام الزامات عهد عتیق را نه تنها برای تازه نوازندگان امتها، بلکه برای خودشان نیز لغو کردند. علاوه بر این، کسی مسیح را مسیح، پیامبر دانست، اما در عین حال مردی بود و کسی او را با ویژگی های الهی به او تحمیل کرد. به زودی یک لایه از سنت های تردید ظاهر شد، مانند تولد باکره، داستان های حوادث از دوران کودکی و چیزهای دیگر. علاوه بر این، نقش مسیحی مسیح به روش های مختلفی مورد ارزیابی قرار گرفت. این همه منجر به تضاد و اختلافات شدید در میان مسیحیان اولیه شد و تقسیم کلیسای مسیحی را آغاز کرد.

از عهد جدید چنین تفاوت هایی در دیدگاه ها (تا رد متقابل یکدیگر) به وضوح بین رسولان پیتر، جیمز و پل قابل مشاهده است. دانشمندان مدرن که تقسیم کلیساها را مطالعه می کنند، در این مرحله چهار شاخه اصلی مسیحیت را می خوانند. علاوه بر سه رهبر فوق الذکر، شاخه ی جان را نیز اضافه می کنند - همچنین یک اتحاد مستقل و مستقل از جوامع محلی است. همه این طبیعی است، با توجه به اینکه مسیح معاون یا جانشین خود را ترک نکرد و هیچ دستورالعمل عملی در مورد سازمان کلیسا مؤمنان نکرد. جوامع جدید کاملا مستقل بودند، تنها به اقتدار واعظان که آنها را تأسیس کرده بودند و رهبران منتخب درون خود، اطاعت می کردند. کلیسا، عمل و خط مشی در هر جامعه ای تشکیل مستقل داشت. بنابراین، قسمت هایی از جدایی در محدوده مسیحی از همان ابتدا حضور داشتند و اغلب طبیعت آموزه ای بودند.

دوره Postlenikey

پس از اینکه امپراطور کنستانتین مسیحیت را قانونی کرد و به ویژه پس از 325، وقتی اولین شورای همهجانبه در شهر نیکیا برگزار شد، حزب ارتدوکس که از آن بهره برده بود، بیشتر جنبه های دیگر مسیحیان اولیه را جذب می کرد. کسانی که باقی مانده اند، تبدیل به یونانی شده اند و غیرقانونی بوده اند. رهبران مسیحی در شخص اسقف ها، وضعیت مقامات دولتی را با تمام عواقب قانونی موقعیت جدید خود به دست می آورند. در نهایت، سوال ساختار اداری و اداری کلیسا با تمام جدیت مطابقت داشت. اگر در دوره قبلی دلایل جدایی کلیساها از آموزه های اخلاقی و اخلاقی بود، پس در مسیحیت پس از قومیت، یکی دیگر از انگیزه های مهم اضافه شد - سیاسی. بنابراین، در خارج از حصار کلیسا، ممکن است یک کاتولیک ارتدوکس باشد که از اطاعت از اسقف او و یا خود اسقف خود، که به رسمیت شناختن حقوقی بیش از خود، به عنوان مثال، شهرداری همسایه، مجاز نیست.

جداسازی دوره پس از Enliisian

ما قبلا متوجه شدیم دلیل اصلی جدا شدن کلیساها در این دوره چیست. با این حال، روحانیت اغلب تلاش کرد تا نقاط سیاسی را در شرایط دینی نقاشی کند. بنابراین، این دوره نمونه هایی از چندین تقسیم طبیعت را پیچیده می کند: آریان (به نام رهبرش، کشیش آریا)، نستوریان (به نام بنیانگذار - پطرس نستوریوس)، مونوفیزیت (از نام دکترین ماهیت واحد در مسیح) و بسیاری دیگر.

شکیز بزرگ

مهمترین شکاف در تاریخ مسیحیت در دوران هزاره اول و دوم رخ داده است. یک کلیسای کاتولیک ارتدوکس در سال 1054 به دو بخش مستقل تقسیم شد - شرق یکی، که اکنون کلیسای ارتدوکس نامیده می شود و یکی از غربی ها که کلیسای کاتولیک رومی شناخته می شود.

دلایل شکاف 1054

به طور خلاصه، دلیل اصلی جدایی کلیسا در سال 1054، سیاسی است. واقعیت این است که امپراتوری روم تا آن زمان دو بخش مستقل بود. بخش شرقی امپراطوری - بیزانس - سزار را که قصر و مرکز اداری آن در قسطنطنیه واقع شده بود تصرف کرد. امپراتور نیز رئیس کلیسا بود. امپراتوری غربی در واقع توسط اسقف رم، که قدرت هر دو قدرت سکولار و معنوی را در دستان خود متمرکز کرده بود، و همچنین قدرت و کلیساهای بیزانس را ادعا می کرد. بدیهی است، به زودی، اختلافات و اختلافات، بیان شده در تعدادی از ادعاهای کلیسای نسبت به یکدیگر وجود دارد. در حقیقت، کوچک شدن، باعث نگرانی شدید شد.

در پایان، در سال 1053 در قسطنطنیه توسط دستور پدرسالاری مایکل کرالریا، کلیسای کلیسای لاتین بسته شد. در پاسخ، پاپ لئو IX یک سفارت به رهبری کاردینال هامبرت به پایتخت بیزانس صادر کرد که مایکل را از کلیسا جدا کرد. در پاسخ، فرمانروای مقدس کلیسای جامع و مقر فرماندهی پاپ را به دو دسته تقسیم کرد. بلافاصله بر این توجه زیادی نکرد و روابط میان کلیسا در کانال معمولی ادامه یافت. اما بیست سال بعد، درگیری اولیه در ابتدا به عنوان یک بخش اساسی کلیسای مسیحی به رسمیت شناخته شد.

اصلاحات

شيعه مهم بعدی در مسیحيت ظهور پروتستان است. این اتفاق در سی هفتم قرن شانزدهم رخ داد، زمانی که یک راهب آلمان از حکم آگوستین به ضد اقتدار اسقف اعظم روم رسید و جرأت کرد تا تعدادی از مقررات دینی، انضباطی، اخلاقی و دیگر کلیسای کاتولیک را مورد انتقاد قرار دهد. دلیل اصلی جدا شدن کلیساها در این زمان، دشوار است به طور واضح پاسخ دهد. لوتر مسیحی متقاعد شده بود و برای او انگیزه اصلی مبارزه برای خلوص ایمان بود.

البته، جنبش او نیز نیروی سیاسی برای آزادسازی کلیساهای آلمان از قدرت پاپ بود. و این، به نوبه خود، دست قدرت سکولار را آزاد کرد، که دیگر نیازی به رم نبود. به همین دلایل، پروتستان ها خودشان را جدا کردند. به سرعت در بسیاری از کشورهای اروپایی ایدئولوگهای پروتستانتیسم خود را به نمایش گذاشتند. کلیسای کاتولیک شروع به شکستن درزها کرد - بسیاری از کشورها از مدار نفوذ رم خارج شدند، دیگران در آستانه این بودند. خود پروتستان ها تنها قدرت روحانی ندارند، هیچ یک مرکز اداری واحد نیست، و این به نوعی شباهت به هرج و مرج سازمانی مسیحی اول است. امروز وضعیت مشابهی در محیط آنها وجود دارد.

کشف های مدرن

ما متوجه شدیم دلیل اصلی جدا شدن کلیساها در دوران های اولیه چیست. امروز با این مسیحیت در حال وقوع است؟ اول و مهمتر از همه، باید گفت که از زمان اصلاحات هیچ شیزشی قابل توجهی نداشته است. کلیساهای موجود همچنان به گروه های کوچک تقسیم می شوند. در میان ارتودوکس، معتقدان قدیمی، تقویم قدیمی و انحرافات کاتاکبوم وجود داشتند، چندین گروه نیز از کلیسای کاتولیک جدا شدند، و پروتستان ها به طور خستگی ناپذیر از هم جدا شدند. امروزه تعداد فرقه های پروتستان بیشتر از بیست هزار است. با این وجود، هیچ چیز اساسا جدید به نظر نمی رسد، به جز چندین سازمان نیمه مسیحی مانند کلیسای مورمون ها و شاهدان یهوه.

مهم است که توجه داشته باشید که، اولا، امروزه اکثر کلیساها با رژیم سیاسی مرتبط نیستند و از دولت جدا شده اند. و در مرحله دوم، یک جنبش همهجیستی وجود دارد که به دنبال ایجاد یکپارچه است، اگر نه کلیساها را متحد کند. در این شرایط، دلیل اصلی جدا شدن کلیساها ایدئولوژیک است. امروزه تعداد اندکی از افراد به طور جدی اصلاح گرایی را انجام می دهند اما واکنش های عظیمی از سوی جنبش های هماهنگی زنان، ازدواج ازدواج های همجنسگرایانه و غیره دریافت می شود. در پاسخ به این، هر گروه از دیگران جدا می شود و موضع اصولی خود را به دست می دهد، به طور کلی محتوای مسیحی بودن مصنوعی را حفظ می کند.