سلطان امپراتوری عثمانی و 99 Halif عبدالحمید دوم: بیوگرافی، خانواده

در آغاز قرن نوزدهم امپراتوری عثمانی در یک کشور از بحران بود. Izvedonnaya جنگ عقب مانده را در تمام جهات، این کشور نیاز به تعمیرات اساسی. اصلاحات تنظیمات (Tanzimat)، که از سال 1839 انجام شد، عبد Medzhid من، آن را مثبت تحت تاثیر قرار داده. اما در '70s، در زمان سلطنت سلطان عبدالعزیز، آنها به هیچ. حالت تقریبا ورشکسته است. مالیات تحت ستم مسیحیان قیام. مداخله در معرض تهدید از قدرت های اروپایی. سپس عثمانی جدید، به رهبری توسط مدحت پاشا که از آینده ای بهتر برای کشور خواب، چندین کودتا کاخ صرف، به عنوان یک نتیجه از آن به قدرت رسید، عبد الحمید دوم.

این مرد که امید خود را روشنفکران مترقی دوخته، تبدیل به یکی از اقتدارگرایان امپراتوری وحشیانه ترین، و سلطنت خود را "zulyum" نامیده می شد، که از ترجمه ترکیه به معنی "سرکوب" یا "استبداد".

هویت عبدالحمید دوم

عبدالحمید دوم در 22 سپتامبر 1842 به دنیا آمد. منشاء چرکسی - پدر و مادر او سلطان عبدالمجید من و همسر چهارم خود Tirimüjgan سلطان، که، با توجه به یک نسخه، ارمنی، از سوی دیگر بود.

امپراتور آینده آموزش عالی دریافت کرده است. این است که به خصوص به خوبی امور نظامی شناخته شده است. عبد الحمید مسلط به زبان های بود، تا جزئی به شعر و موسیقی بوده است. او به ویژه دوست اپرا که خلیفه آینده در طول سفر خود در اروپا را فتح کرد. برای امپراتوری عثمانی چنین هنری از چیزی ناشناخته و بیگانه بود، اما عبد الحمید سخت برای توسعه آن در خانه کار کرده است. او حتی یک اپرا نوشت و آن را در استانبول قرار داده است. هنگامی که 1876 اوت 31، عبد الحمید به تخت نشست، هیچ کس می توانست تصور که او خالق نه تنها هنر بلکه رژیم خونخوار، خواهد شد که توسط صدها هزار نفر از زندگی گرفته شده است.

ورود به تاج و تخت "سلطان خونین"

در آن سال ها، عثمانی جدید تمام تلاش ها برای ایجاد تغییر و قانون اساسی را. محافظه کار عبدالعزیز با مشارکت خود 1876 مه 30 سرنگون شد، و چند روز بعد به قتل رساندند. در محل خود، جنبش مشروطه قرار مراد پنجم، برادر عبد الحمید. او برای لطافت خود را از اصلاحات شخصیت، دلسوز و آموزش و پرورش اشاره کرد. اما دشمنی خونین، ناگهانی پیدا شده است قدرت و سوء مصرف الکل باعث شکست شدید در سلطان جدید، یک زندگی نازپرورده در شرایط گلخانه. مراد V قادر به مدیریت این امپراتوری بود، و مهمتر از همه، می تواند کشور را یک قانون اساسی است.

وضعیت در دولت و خارج از تشدید شده است. صربستان و مونته نگرو اعلام جنگ امپراتوری، در تلاش برای محافظت از مسیحیان بوسنی و هرزگوین، شورشیان علیه یوغ ترکی. مراد V دیوانه اعلام شد و قدرت عبدالحمید دوم بود، وعده عثمانی جدید به انجام تمام نیازهای خود.

در این اعلامیه از اولین قانون اساسی ترکیه

در قلب، خلیفه بود طرفدار ایده های لیبرال نیست. اما آشکارا بیان موقعیت خود را به او را به تاج و تخت از روشنفکران ترکیه آورده خطرناک بود. سلطان عثمانی جدید را آغاز کرد برای به تاخیر انداختن اعلام قانون اساسی، با اشاره به نقص آن است. در قانون اساسی به طور مداوم دوباره و تنظیم. در همین حال، روسیه خواستار انعقاد صلح با صربستان و مونته نگرو، و در همکاری با قدرت های اروپایی شروع به توسعه پروژه استقلال بلغارستان، بوسنی و هرزگوین.

در وضعیت پر تنش فعلی، مدحت پاشا آماده برای هر گونه فداکاری به خاطر از اعلام قانون اساسی بود. عبد الحمید رئیس جدید عثمانی وزیر اعظم تعیین کرده است و توافق کردند که آن تحت شرایط اضافه کردن یک مورد به مورد منتشر می شود. 113، که بر طبق آن، سلطان ممکن است هر شر در چهره اش را اخراج کند. قانون اساسی این بود که به آزادی و امنیت از هر فرد، صرف نظر از مذهب، اعلام شد 1876 دسامبر 23 در کنفرانس استانبول. در تصمیم خود، عبد الحمید به طور موقت تلاش اروپا برای آزادی مسیحیان فلج و حفظ قدرت عملا نامحدود است.

قتل عام عثمانی جدید

بلافاصله پس از اعلام قانون اساسی خلیفه آغاز شده به سوء استفاده از خزانه داری و به معرفی سرکوب روزنامه های مرکزی. این اقدامات، به درگیری های خشونت آمیز با مدحت پاشا، که آشکارا نارضایتی از فعالیت های سلطان نشان داد منجر شده است. عبد الحمید تظاهرات نادیده گرفته تا وزیر بزرگ او نامه جسورانه ارسال نشده است. در آن مدحت پاشا استدلال کرد که خلیفه خود مانع توسعه دولت است. سلطان عثمانی، خشم مانند تکبر، دستور دستگیری رئیس مشروطه خواهان و ارائه کشتی "Izzedin" کاپیتان که تا به حال به مدحت پاشا در هر پورت خارجی به انتخاب خود. خلیفه به لطف حق به علاوه بر هنر بود. 113 قانون اساسی امپراتوری عثمانی است.

بسیاری از سرکوب علیه لیبرالها، اما آنها نه خشم عمومی ناشی از خارج در ماه های آینده انجام شد. سازندگان اولین قانون اساسی در مورد پشتیبانی کلاس مهم نیست، به طوری که تعهدات خوب خود را آزادانه پاک را فریب دادند عبد الحمید دوم.

آغاز دوران "zulyuma"

خلیفه قصد دارد هیچ تسلیم قانون اساسی گنجانده شده است، و نه با قدرت های اروپایی. پروتکل، تا آنها را کشیده مدت کوتاهی پس از کنفرانس استانبول، خواستار پایان دادن به خشونت علیه مسیحیان در اعتصاب بودند، عبدالحمید دوم به سادگی نادیده گرفته. و روسیه جنگ در تاریخ امپراتوری، که تمام رژیم sultanatskogo متعفن و عقب ماندگی در یدلایمخیرات 1877 آوریل نشان داد اعلام کرد. در ماه مارس سال 1878، او یک شکست کامل امپراتوری عثمانی بود. در این میان، نتایج حاصل از جنگ تا در کنگره برلین، حیله گری عبد الحمید پارلمان را منحل به طور نامحدود خلاصه شد، در نتیجه نیروهای قانون اساسی محروم.

جنگ امپراتوری به ارمغان آورد زیان بزرگ ارضی. از تحت قدرت او بیرون رفت بوسنی و هرزگوین، رومانی، و استان های دیگر. دولت غرامت بزرگ تحمیل کرده است، و عبدالحمید دوم در پایان کنگره این بود که اصلاحات در زمینه های پر از ارامنه. به نظر می رسد که زندگی مسیحی است به بهبود است، اما سلطان امپراتوری عثمانی است به تعهدات خود عمل نمی کنند. علاوه بر این، پس از شکست فضاحت بار در جنگ ایده لیبرال در نهایت سرکوب شد و این کشور بار سیاه و سفید، به نام "zulyum" آمد.

کاهش اقتصادی کشور

عبد الحمید به طور کامل قدرت. او سعی کرد برای حفظ تمامیت ارضی کشور با ایدئولوژی اسلام گرایی. 99 خلیفه منافع اربابان فئودال عرب، چرکسی و کردی، بالاترین رهبران مذهبی مسلمان و یک بوروکراسی بزرگ زیاده روی است. آنها در واقع کشور حکومت می کرد. پورت Uncomplaining یک اسباب بازی را در دست خود گرفت. وزارت خزانه داری در هزینه وام های خارجی پر شده است. بدهی رشد و خارجی امتیاز اعطا شده است. قدرت دوباره اعلام خود را ورشکسته. طلبکاران امپراتوری تشکیل شد "وزارت بدهی عمومی عثمانی است." این کشور به طور کامل تحت کنترل مالی بین المللی کاهش یافت و تحت سلطه سرمایه خارجی در آن، که فقط از سرقت در حال حاضر ضعیف است. ظلم و ستم مالیات در کشور به طور قابل توجهی افزایش یافته است. قدرت های بزرگ افتاد به خرابی، تبدیل شدن به یک نیمه مستعمره خارجی است.

پارانویا و استبداد

تحت این شرایط، سلطان بیشتر ترس از سرنوشت عبدالعزیز و مراد V. ترس از رسوب ممکن است از یک کودتای کاخ بود و به پارانویا، که بود موضوع را به همه چیز کاملا رفت. ییلدیز کاخ، که خلیفه حل و فصل، با نگهبانان پر شده بود.

وجود دارد که شما کار کرده اند دائما به آنها توسط دفتر، به کنترل فعالیت های تمام ادارات دولتی، و سرنوشت بالاتر امپراتوری شانوف. هر چیزی که کمی که باعث نارضایتی عبدالحمید می تواند یک فرد نه تنها به از دست دادن موقعیت، بلکه هزینه زندگی. روشنفکران تبدیل شده است دشمن اصلی از سلطان، بنابراین او به طور فعال جهل را تشویق کرد. هیچ وزیر، به رهبری بنادر بخش، آموزش و پرورش بالاتر بود. از آنجا که از آن می تواند برای اطمینان عبور، و در نتیجه به سلطان اعتراض. مقامات استانی و نمی تواند از سطح فرهنگی بالا به رخ کشیدن. در حلقههای استبداد و فساد حاکم بود. عبدالحمید خود ترجیح به ترک کاخ نیست. استثنا تنها selyamlik بود. او یک شبکه جاسوسی گسترده سازمان یافته و یک پلیس مخفی است که در سراسر جهان مشهور شده است ایجاد شده است. بر روی آن رفت مبالغ افسانه از کیسه های عمومی است.

شبکه جاسوسی و پلیس مخفی

حتی یک نفر در کشور احساس نمی امن است. همسران، پدران - - کودکان ترس مردم از حتی نزدیک ترین شوهران بودند. اتهام و افترا و زیر آنها، دستگیری و تبعید مشترک بودند. اغلب شخص فقط بدون محاکمه کشته شدند. مردم رهبران تحقیقات به دانستن در صورت و هنگامی که آنها پناه رخ می دهد. های مدار بسته در بالاترین مرتبه انجام شد و. سلطان در مورد آنها را می دانستند کاملا همه چیز، از جمله عادات غذا خوردن. حتی تقریبی ترین به فرد خلیفه نمی تواند در صلح زندگی کنند. در داخل اطاق کوچک دادگاه حلق آویز فضای سرکوبگر از ترس و سوء ظن است. جاسوس در هر گوشه از کشور بود. او را از تقریبا همه طرفداران اصلاحات مهاجرت کرد.

سانسور جامع

چاپ شده است و محدودیتهای. تعداد نشریات به طور چشمگیری کاهش یافته است. کلماتی مانند "آزادی"، "استبداد"، "برابری" فتنه در نظر گرفته شد. استفاده از آنها می تواند زندگی خود از دست بدهند.

کتاب ممنوع شد ولتر، بایرون، تولستوی، و حتی شکسپیر، به ویژه تراژدی "هملت"، چرا که آن قتل پادشاه بود. نویسندگان ترکیه حتی در آثار خود سعی کردم با مسائل اجتماعی و سیاسی رسیدگی کند.

دانشگاه دقت تحت نظارت. هر آزاد سرمازده در جوانه. تاریخ اسلام و سلسله عثمانی جایگزین سخنرانی های سنتی در تاریخ جهان است.

نابودی جمعی از ارامنه

سلطان امپراتوری عثمانی به عمد ایجاد اختلاف میان مسلمانان و جمعیت مسیحی. این سیاست معقول بود. خصومت افراد ضعیف و پریشان از مسائل اصلی را می سازد. هیچ کس در دولت نمی تواند رد اتصالات به خلیفه داد. او برانگیخت نفرت بین مردم، با استفاده از دستگاه از تحقیقات و پلیس. سپس سواره نظام "بازار حمیدیا" با کمک کردها ایجاد شد. اراذل و اوباش سلطان جمعیت وحشت زده. به خصوص از ترور خود توسط ارامنه رنج می برد. از 1894-1896 حدود 300 هزار مرد کشته شدند.

ارامنه در همان زمان ادای احترام به کردها و مالیات از امپراتوری شد. ناتوان، از ظلم و ستم از مقامات خسته، مردم تلاش کرده اند در اعتراض به. پاسخ روستاها، پوشیده شده با اجساد غارت شد. ارامنه زنده زنده سوزانده، مثله و کل روستا به قتل رساندند. به عنوان مثال، در ارزروم قتل عام بخشی و سربازان، و جمعیت ساده ترکیه صورت گرفت. و در نامه ای به یکی از سرباز عثمانی، خطاب به خانواده، گفت که هیچ کدام از ترک ها مجروح نشد، و هیچ ارامنه زنده مانده است.

منشاء مخالفان

در میان ترور گسترده، ویرانی و فقر ارتش ترکیه بود. این تغییرات شدید سلطان ساخته شد. آنها آموزش نظامی بالا پایان و آموزش عالی دریافت کرده است. اساسا، سربازان ترکیه مردم روشن ترین در امپراطوری تبدیل شده اند. صالح در تمام جهات، آنها نمی تواند در چه چیزی باعث مستبد عبدالحمید کشور خود را از حالت 2 نگاه آرامش. قبل از اینکه چشم خود را تحقیر کردم و امپراتوری، که حاکم بود خودسرانه و سرقت، شورش و غارت را ویران کرد؛ که در واقع قوانین اروپا، به دور از بهترین استان آن است.

مهم نیست که چقدر در ذهن روشنفکران جدید خفه سلطان تفکر لیبرال، آنها هنوز هم به دنیا آمد و توسعه داده شد. و در سال 1889 یک گروه مخفی از جوان ترک، که علامت شروع یک مقاومت خونین به استبداد عبدالحمید بود. در سال 1892، آن را از بندر به دست. دانش آموزان، دستگیر شدند اما پس از چند ماه سلطان آنها را آزاد کرد و حتی اجازه ادامه تحصیل داد. عبد الحمید نمی خواست به حرارت تا جو در مدارس و اقدامات خود را در فراراز زندگی دشوار جوان کپی شده است. حرکتی انقلابی به گسترش خود ادامه داد.

انقلاب ترک های جوان

به مدت ده سال، یک میزبان از سازمان ترک های جوان. در شهرستانها، جزوه، بروشور، جزوه، روزنامه ها، که اغلب رژیم سلطان سرزنش و سرنگونی او میرسند. احساسات ضد دولتی به اوج زمانی که در 1905 یک انقلاب در روسیه وجود دارد رسیده، به سرعت در قلب روشنفکران ترکیه واکنش نشان دادند.

خلیفه بقیه از دست داده و یک شب بی خوابی در ترس به سر برد که شایعات در مورد او، به خصوص شورش ملوانان روسیه در جنگی "پوتمکین"، آغشته در استانبول. او حتی یک تحقیق بر روی کشتی های نظامی ترکیه به منظور شناسایی روحیه انقلابی دستور داد. سلطان عبدالحمید دوم احساس کردند که سلطنت او در حال آمدن است به پایان برسد. و در سال 1905، تلاش با شکست مواجه خواهد شد.

دو سال بعد، کنگره سازمان ترک های جوان، و تصمیم گرفته شد برای عزل سلطان و تلاش های مشترک برای بازگرداندن قانون اساسی است. در کنار ترکان جوان مقدونیه به جمعیت خود را ارتش سلطان سقوط کرد. با این حال، خلیفه سرنگون شد. او در امتیازات رفت، و قانون اساسی دوباره اعلام 10 ژوئیه 1908 بود.

پایان یک دوران "zulyuma"

سلطان امپراتوری عثمانی انجام تمام الزامات ترکان جوان، اما مخفیانه میبافتند توطئه علیه قانون اساسی است. تاریخچه ، تکرار شد تنها پایان او متفاوت بود. همراه با پسرش Burhaneddin آنها در میان هنگ پیروان شهری جمع آوری، آبپاش راست طلا و چپ. شب آوریل در سال 1909 آنها شورش سازمان یافته است. ترک سربازان جوان از هنگ همان اسیر شد و بسیاری از کشته شدند. ارتش به ساختمان پارلمان راهپیمایی کردند و خواستار آن شدند که وزرای تغییر دهید. عبد الحمید بعد سعی کرد تا ثابت که درگیر در شورش نیست، اما فایده ای نداشت. جوان "اقدام ارتش" ترک استانبول را تصرف کردند و کاخ سلطان را اشغال کردند. احاطه شده توسط سرزنش عوامل و خانواده اش، از جهان قطع، او را وادار به تسلیم شدن است. 1909 آوریل 27 سلطان سرنگون شد و تبعید به سالونیکا. پس از آن قرار می دهد پایان به ظلم و ستم رژیم، که زحمت ایجاد عبد الحمید. همسر با او رفت. اما نه همه اما تنها وفادار ترین.

خانواده خلیفه 99

زندگی خانوادگی عبد الحمید معمولی از سلطان عثمانی بود. خلیفه 13 بار ازدواج کرد. از همه آنهایی که انتخاب خود را او به ویژه به دو متصل شد: Myushfike و صالح. مشخص شده است که آنها سلطان مخلوع دچار مشکل ترک کرده اند و با او به تبعید رفت. همه همسران در سلطان عثمانی را به خوبی رابطه تکامل یافته است. با Safinaz Nurefzun او هنوز در دوران حکومت او طلاق گرفته، و با برخی از خود تسالونیکی جدا شده است. وارثان خلیفه انتظار سرنوشت unenviable، پس از او عبد الحمید سرنگون شد. کودکان از سلطان در سال 1924 از ترکیه اخراج شدند. خود را خلیفه سابق چند سال پس از تبعید به استانبول بازگشت و در سال 1918 درگذشت.