تجزیه و تحلیل شعر آخماتوا "سرزمین بومی" و پیشینه تاریخی آن

سال 1961 شعر "سرزمین بومی" نوشته شده است. در بیمارستان لنینگراد در سالهای آخر زندگی شاعر، با یک داستان کوتاه از شعر خود.

چرا زمین؟

تجزیه و تحلیل شعر آخماتوا "سرزمین بومی" باید با پاسخ به این پرسش آغاز شود: "چرا زمین بومی است و نه کشور، نه روسیه؟"

این شعر به بیستمین سالگرد آغاز جنگ جهانی دوم نوشته شده است. اما آنا آندریوونا نمی نویسد در مورد کشور، اما در مورد سرزمین بومی خود، خاک بارور - پرستار مرطوب. در دهه شصت، سنت پرستش این سرزمین در گذشته باقی مانده است، اما آن آندرویون مطمئن است که حافظه قومی هنوز در روح مردم زندگی می کند. و بله، "این خاکی است که در گلوزها وجود دارد"، اما بدون آن، روسیه هیچ جایی ندارد. این گل ما را تغذیه می کند و در پایان سفر زندگی ما را به عقب می برد. در خط شاعر معنای بزرگ. شما لازم نیست که اوضاع را در مورد زمین اضافه کنید، فقط باید به یاد داشته باشید که این بخشی از وطن ماست.

موضوع سرزمین مادری همیشه در شعر آنا آندرویونا صدایی بود. با وجود تمام محاکمات، این نه تنها بخشش، بلکه خدمت به سرزمین پدر بود. آخماتوا همیشه با مردم بود. در نزدیکی با هم او مانند دیگر شاعران به سمت مردم بومی خود نگاه نکرد.

چرا نه روسیه بلکه زمین؟ از آنجایی که شاعر کشور خود را نه به عنوان کشوری، بلکه به عنوان سرزمین که در آن متولد و زندگی می کند، درک می کند. این سیستم سیاسی، سرکوب و جنگ را قبول نمی کند. اما او کشور خود را دوست دارد، افرادی را که با آن زندگی می کند، و آماده است تا همه سختی هایش را تحمل کند.

او در حال حاضر در مورد این در سال 1922 نوشت. "نه با کسانی که من ..." - از این شعر بود که آخرین خط برای epigraph گرفته شد. و برای چهار دهه، به رغم همه چیز، نگرش وی به سرزمین بومی آن تغییر نکرده است. و در این 40 سال حوادث غم انگیز بسیاری بوده است، هم در سرنوشت و هم در سرنوشت کشور.

اهمیت پیش از تاریخ

تجزیه و تحلیل شعر آخماتوا "سرزمین بومی" نمیتواند کامل باشد، اگر داستان زندگی شاعر را نمی دانید. غیر قابل درک است که چگونه شجاع و وفادار آن بود که تا چهل سال پیش از لغزش و اعتقادات خودداری نکنید، اگر شما نمی دانید که در آن سال ها چگونه تجربه شد.

تجزیه و تحلیل شعر آخماتوا "سرزمین بومی" نباید با روش سنتی شروع شود - با تجزیه و تحلیل قافیه و سایر موارد، هیچ کاری انجام نخواهد داد. و ما باید قبل از نوشتن این شعر در زندگی "آنا همه روسیه"، همانطور که معاصران نامیده می شد، شروع می شد. سپس فقط معنای عمیق کار، تمام تلخی و همه وطن پرستی که در آن سرمایه گذاری شده اند، روشن می شود.

در سال 1921 آنا آندریونا می آموزد که دوست نزدیک او روسیه را ترک می کند. و این همانطور است که او به عزیمت عزیزان واکنش نشان می دهد: او می نویسد: "نه با کسانی که من زمین را انداختم." یک شعر که در سال بعد نوشته شده است و در مجموعه Anno domini قرار دارد. در این شعر، خشم، خشم و موقعیت مدنی کاملا مشخص شده است . موقعیت، که باید در ارتباط با رویدادهای بعدی تغییر کند، اما تنها تقویت می شود.

زندگی بین دو شعر

از 1923 تا 1940 آنا آندریونا منتشر نشد. و این برای او سخت است. او تحت سرپرستی غیر مستقیم قرار گرفت. اما این سخت ترین کار نبود. در سال 1935 پسرش لئو دستگیر شد. و همچنین شوهرش، اما او به زودی آزاد شد. و پس از یک انتشار کوتاه، لئو نیکولایویچ دوباره دستگیر شد. پنج سال آهماتوا در تنش و ترس زندگی می کردند - از پسرش خجالت می کشند.

در سال 1940 یک باد امید وجود دارد؛ شاعران مجاز به چاپ هستند، برخی از آنها از اردوگاه های استالین آزاد می شوند. اما در سال 1941 جنگ آغاز می شود. گرسنگی، ترس، تخلیه

در سال 1946، ظاهرا تسریع گرفتن سانسور، آنا آندریوونا از اتحادیه نویسندگان اخراج شد و مجوز انتشار مجموعه هایش را ممنوع کرد. در واقع، از معیشت محروم شده است. در سال 1949، پسر آنا اندروینا دوباره دستگیر شد و دوباره با برنامه های تلویزیونی همراه بود.

در سال 1951، در اتحادیه نویسندگان بازسازی شد. در سال 1955 پس از اخراج از خانه فواره در ماه مارس سال 1952، یک شاعر بی خانمان در روستای کوماروو در نزدیکی لنینگراد خانه کوچکی به دست آورد. با این حال، آن را عجله برای چاپ آن نیست. چند سال است که اشعار آقاماتوا توسط سامیزاده منتشر شده است.

در ماه مه 1960، آنا آندریوونا نائلگی بینابینی را آغاز می کند ، او چندین حمله قلبی را تجربه می کند، آزمایشات بیمارستانی آغاز می شود. و در این شرایط او در زمان نوشتن "سرزمین بومی" در بیمارستان است. چه خواهد شد و ازدحام نیاز به انجام همه از دست دادن عشق خود را به میهن خود و تغییر موقعیت مدنی نیست.

تجزیه و تحلیل سنتی شعر آخماتوا "سرزمین بومی"

کار در مورد عشق به میهن، اما کلمه "عشق" خود وجود ندارد. در حالی که تحلیل شعر آخماتوات «سرزمین بومی»، آسان است درک کنیم که از نظر عمدی حذف شده است. شعر به گونه ای ساخته شده است که حتی بدون این کلمه، تمام عشق به سرزمین بومی را نشان می دهد. برای انجام این کار، ماهیت دو بخش از کار اعمال می شود، همانطور که از تغییر در اندازه مشخص است.

تغییر اندازه بلافاصله چشم خود را هنگامی که شما تجزیه و تحلیل شعر "سرزمین بومی". آخماتوا به وضوح همه چیز را تأیید کرد. Iambic شش پایه 8 خط اول است. پس از آن گذر به آناپائیست سه پا و پس از آن - چهار پا است. یامب انکار این واقعیت است که شاعر به درک عشق نمی رسد. Anapeste - بیانیه یک تعریف ساده. یک شخص بخشی از زمین است و آزادانه آن را دوست دارد.

ما همچنین باید معنای کلمه "سرزمین" خود را با تحلیل شعر "سرزمین بومی" بررسی کنیم. آخماتوا از آنها به صورت جفت استفاده کرد. در شعر دو معنای وجود دارد. اولین مکان جایی است که ما زندگی می کنیم و می میریم، جایی که نمی توان آن را از بین برد. دوم - خاک، گرد و غبار، "بر روی دندان ها". در اینجا همه چیز ساده است. و epithets ("وعده داده"، و غیره)، و "زینتی" واژگان ("beredit"، "ladanka") در بخش اول، iambic باقی می ماند. بخش دوم شامل بومیان است، هیچ epithets وجود دارد. همه چیز خیلی ساده تر است، اما عمیق تر. عشق واقعی نیازی به خجالت ندارد