اویغور کاگانات: تاریخ، دوره حیات، فروپاشی

برای قرن ها، تاریخ، بسیاری از ایالت ها را شناخته اند که در دوران بزرگگی و توان نظامی خود متفاوت بودند، اما به دلایل خاصی از عرصه جهانی افتادند. بعضی از آنها به ابد ناپدید شده اند، بدون آنکه ردیابی شوند، دیگران در متن نسخ خطی باستان حفظ شده اند. یکی از این ها، Uighur Kaganate بود که در قرن هجدهم میلادی در قلمرو آسیای مرکزی وجود داشت.

مردم در "چرخ دستی"

پیش از اینکه اویغور کاگانات در آسیای مرکزی ظاهر شد، اتحاد قبیله ای در چین شناخته شده بود. اولین اشاره به آن در آثار مکتوب امپراتوری آسمانی، که در قرن چهارم ایجاد شده است. در آنها، اویغورها با اصطلاح "gaogyu" نامگذاری شده اند که در ترجمه به معنی "چرخ دستی های بزرگ" است.

چنین نامی برای خواسته هایشان برای حرکت در اطراف استپ بر روی چرخ دستی های دارای چرخ های بالا دریافت کرد. مورخان چینی، اویغورها را افراد ضعیف، اما به طور غیرمعمول قوی و سخت نشان داده اند، که به شدت ظلم و ستم است. آنها همچنین مهارت خود را در اسب سواری و غسل تعظیم نشان دادند.

تشکیل یک خواگانات جدید

در قلمروی که قبایل اویغور Kaganate یا، به عبارت دیگر، خانی، که در اواسط قرن هجدهم ظاهر شد، زندگی می کردند، در قرن های گذشته، سه گونه دیگر از اشیاء عشایر زودرس وجود داشت. نخستین آنها Kaganate بود که در 323 کوه در منطقه خنگای واقع شده است که در سرزمینهای متعلق به مغولستان مدرن قرار دارد.

با گذشت بیش از 200 سال، آن را به دومین خواگانات خدمت کرد، همچنین در عرصه تاریخی تاخیر نیافت و در سال 603 توسط قبایل ترک توسط رهبر قبیله اشین نابود شد. آنها شامل سه تشکیلات قبیله ای بودند - Basmal، Karluks و Uighurs. در ارتباطات مداوم با چین، آنها نه تنها متحدان خود شدند، بلکه سیستم مدرن پیشرفته خود را نیز در آن زمان گرفتند.

آغاز تاریخ یوژور Kaganate به عنوان سال 745 در نظر گرفته شده است، که در نتیجه یک مبارزه حاد بین طرفین، قدرت توسط یک رئیس قبیله از قبیله Yaglakar به نام Bilge (تصویر خود را در زیر نشان داده شده) گرفتار شد. او خودش یک اویغور بود و به همین دلیل دولت ای که توسط او ایجاد شد نام خود را به دست آورد، که در تاریخ افتاد.

ساختار داخلی دولت اویفور

ضروری است که به این حاکم احترام بگذاریم: وی اویغور کجانات را بر اساس اصول کاملا دموکراتیک و کاملا متفاوت از آداب و رسوم آن دوران وحشی ساخت. Bilge اعضای اصلی ادارات را به نمایندگان ده جنس که قبیله Toguz-Oguz را تشکیل دادند و به عنوان رهبر، اما نه دولت غالب، تشکیل می داد.

با سرکوب مقاومت نیروهای Basmal، او به آنها حقوق مشابه با همتایان قبیله اش داد. حتی ملیت های کوچک، مانند کیب، تونرا، هون، بوتو و تعدادی دیگر، به محیط عمومی بر پایه ای برابر پذیرفته شدند. هنگامی که مبارزه بیست ساله کارلوک ها علیه اویغور کاگانات پایان یافت و با گذشت زمان پس از مرگ بیگل، آنها نیز با Toguz-Oguzes در همان مرحله از نردبان اجتماعی برابر شد.

این شکل از نظام دولتی داخلی، ابتدا او را با ثبات کافی فراهم کرد. ملیت های کوچک در همان زمان حقوق مشابهی با قبیله اصلی اویغور کاگانات داشتند. جنگ با ترکان سایر تشکل های عشایر تنها این اتحاد را تقویت کرد.

خان بیلج برای پیشنهاد خود، یک سایت را بین پایۀ کوه کوه Khangam و رودخانه Orkhon انتخاب کرد. به طور کلی، املاک و مستغلات آن در غرب چینی متضاد است، Jungaria - منطقه قابل توجهی در آسیای مرکزی و در شرق - بخش Manchuria. اویغورها به پیروزی بیشتر در منطقه دست نیافتند. تا اواسط قرن هجدهم، این استپ ها مردم از شوک های گذشته خسته شده بودند.

وفادار به مقام عالی

بعد از مرگ خان بلج، که در سال 747 دنبال شد، قدرت عالی در اویغور کجانات به پسرش میانهچور منتقل شد، اما او مجبور شد از وراث حقوقی خود در مبارزه خونین دفاع کند. آخرین دوره حکومت پدر او ظاهر شدن در محافل مخالف نزدیک او بود، ناراضی از نظم ثابت شده و منتظر فرصت شورش بود.

با استفاده از مرگ حاکم، رهبران او موجب شورش در میان حوضه و کورلوک شد، و در نتیجه یک جنگ داخلی را آزاد کرد. مجبور به سرکوب مقاومت نبود، مجانور مجبور شد که از خارجی ها - تاتارها و کیدونایی ها کمک بگیرد. با این حال، مورخان توجه می کنند که نقش مهمی در پایان موفقیت آمیز جنگ توسط توانایی او در یافتن راه حل های سازش در تمام موارد دشوار بازی می شود.

میانکورت پس از تأیید قدرت عالی خود، دولت را توسعه داد. او با ایجاد یک ارتش همراه و آموزش دیده آغاز کرد. این یک ضرورت اساسی بود، زیرا اویغور کاگانات در طول جنگهایی که همواره در سراسر آسیای مرکزی گم شد، وجود داشت. اما، بر خلاف پدرش، حاکم جوان هر گونه تلاش برای گسترش اموال خود را انجام داد.

کمپین های نظامی Mayanchur

بنابراین، در اوایل سال 750، او بالغین یینسی را دستگیر کرد، قبیله جوجه ها را که در آن جا زندگی می کردند، تسخیر کرد و در پاییز تاتارها را که در ماندانشینای غربی مستقر بودند، شکست دادند. سال بعد، سرزمین های قرقیزستان، در مجاورت مرزهای شمال غربی Kaganate، به فتوحات آن افزوده شد. در ادامه سنت های پدرش، مایانکور حقوق برابر را به نمایندگان مردم که با دیگر ساکنان دولت تسخیر کرده بود، اعطا کرد.

مرحله مهمی در تاریخ اویغور کاگانات ارائه کمک نظامی به نمایندگان حاکمیت سلسله تانگ در چین است . واقعیت این است که در سال 755، یکی از فرماندهان برجسته ارتش چینی، An-Lushan، شورش کرد و در رأس انسانی بزرگ قرار گرفت که عمدتا از ترک ها تشکیل شده بود، هر دو پایتخت امپراطوری آسمانی - Chang'an و Luoyang را دستگیر کردند. در نتیجه، امپراتور هیچ گزینهای نداشت اما درخواست کمک از طرف اویغورهای دوستانه.

Maianchour به تماس پاسخ داد، دو بار به ارتش چین متشکل از 5 هزار حرفه ای و نزدیک به 10 هزار نیروهای پشتیبانی. این سلسله تانگ را نجات داد و به حفظ قدرت آن کمک کرد، اما خدماتی که توسط اویغورها ارائه می شد، باید با طلا پرداخت شود.

امپراتور پول بیشتری برای مدافعانش پرداخت کرد تا سریعا از سرزمین پادشاهی میانه عبور کند و سرقت ها را متوقف کند. عملیات نظامی برای بازگرداندن نظم در کشور همسایه به شدت Kaganate را غنی کرد و تأثیر مثبتی بر اقتصادش گذاشت.

پذیرش ایمان مانیه

یکی دیگر از مراحل مهم در تاریخ یوغور Kaganate آمده است، با توجه به همان لنز چینی، در 762، و آن را نه با پیروزی های نظامی متصل شد، بلکه با تبدیل جمعیت آن به ایمان منichaean. واعظ او یک مسیحی بود که در یک زبان سغدی زبان اویغور قابل درک بود و در طول مبارزات خود به امپراطوری آسمانی ملاقات کرد.

مذهب مانی یا به عبارت دیگر Manichaeism، که در قرن سوم میلادی در بابل متولد شده است، پیروانش را در سراسر جهان به سرعت یافت. بدون توجه به جزئیات دکترین او، ما فقط توجه می کنیم که در آفریقای شمالی قبل از تصویب مسیحیت، سنت آگوستین آشکار شد، در اروپا آن را به ارتداد آلبانی تبدیل کرد، و به جهان ایران رسیده است، به سمت شرق دور پیشرفت کرد.

پس از تبدیل شدن به دین دولتی اویغورها، مانیخ به آنها انگیزه ای قوی برای پیشرفت در مسیر تمدن به آنها داد. از آنجایی که این فرهنگ با فرهنگی متعلق به یک کشور توسعه یافته سغدی در آسیای مرکزی همراه بود، زبان سغدی با همان زبان ترکی آشنا شد و اویغورها را قادر ساخت که نوشتهای ملی خود را ایجاد کنند. او همچنین اجازه داد تا بربرها دیروز به فرهنگ ایران و سپس کل مدیترانه وارد شوند.

در ضمن، آداب و رسوم اویغور Kaganate از زمان وحشیانه به ارث برده شد، با وجود نفوذ نفع دینی جدید و ایجاد روابط فرهنگی، به طور عمده باقی مانده بود، و خشونت حل بسیاری از مسائل است. به طور خاص شناخته شده است که در زمان های مختلف، دو حاکم آن به دست قاتلان سقوط کرد و یک نفر خودکشی کرد که توسط یک جمعیت شورشی احاطه شده است.

تویا در اویغور خواگانات

در اواسط قرن هجدهم، اویغورها دو بار تلاش کردند تا قلمروهایی را که متعلق به تولا بودند را بگیرند و تلاش میکردند قبایل جوجههایی را که در آن جا زندگی میکردند، زیر پا بگذارند. این بسیار دشوار بود، زیرا آنها در روابط همجنسگرای خود با همسایگان شمالی - قرقیزستان بودند - و از حمایت خود حمایت کردند. به گفته بسیاری از محققان، این کمک از همسایگان بود که موجب شکست اویغورها و رهبرانشان در اولین مبارزات انتخاباتی شدند.

تنها یک سال بعد، در نتیجه پیروزی در نبرد در رودخانه Bolchu، ارتش اویغور موفق به غلبه بر مقاومت چی و متحدان قرقیز آن شد. برای اینکه در نهایت در قلمرو فتح شده جایگاه خود را بدست آورد، موین چور دستور ساخت تعدادی از ساختارهای دفاع و دفاعی و همچنین ایجاد شهرک های نظامی در آنجا را صادر کرد. توا بخشی از اویغور خواگانات بود تا سقوط آن، که در حومۀ شمال غرب قرار دارد.

تعارض با امپراطوری آسمانی

در نیمه دوم قرن هجدهم، رابطه بین Kaganate و چین به طور قابل ملاحظه ای شدیدتر شد. این امر پس از اینکه امپراتور دجونگ در سال 778 به قدرت رسید (تصویر خود را در زیر نشان داده شده است)، بسیار قابل توجه بود، که بسیار به اویغورها خصمانه بود و لازم نبود که مخالفت خود را پنهان کند. فرماندار اییدیگان خان، که در آن زمان می خواست او را به اطاعت برساند، ارتش را جمع آوری کرد و به مناطق شمالی کشور حمله کرد.

با این حال، او در نظر نگرفت که در سالهای زمانی که اویغورها سلطنت تانگ را در چین نجات داد، جمعیت امپراطوری آسمانی، تقریبا یک میلیون نفر افزایش یافت و به همین ترتیب، قدرت ارتش نیز افزایش یافت. در نتیجه، ماجراجویی نظامی او به شکست پایان یافت و دشمنی متقابل را تشدید کرد.

با این حال، به زودی پس از آن، جنگ با تبت، امپراتور چینی را مجبور به کمک از اویغور ها کرد که از او نفرت داشت، و او را با یک نیروی متعادلی نسبتا بزرگ برای قیمت خاص به او عرضه کرد. اویغورها برای سه سال از محدود کردن نیروهای تبت و جلوگیری از حمله به شمال چین، مقدار عادلانه طلا را از کارفرمای خود دریافت کردند، اما پس از بازگشت به خانه پس از پایان جنگ، آنها با یک مشکل کاملا غیر منتظره مواجه شدند.

آغاز نزاع داخلی

ایدهی خان، فرستادن نیروهای خود، در میان قبیله هایی که جمعیت کجانات را تشکیل می داد، در نظر نگرفتند، بسیاری نه تنها با مردم تبت همدردی می کردند، بلکه با پیوندهای خون نیز همراه بودند. در نتیجه، با بازگشت از سرزمین های دیگر، اویغورها مجبور شدند سرکوب جهش هایی را که در همه جا شکوفا شده بود، آغاز کنند که Karluks و Turgeshs شروع به کار کردند.

سربازان Kaganate وقت نداشتند تا مقاومت خود را شکست دهند؛ چرا که در عقب آنها توسط قرقیزستان که تا آن زمان خودمختاری را پشت سر گذاشته بودند، دستگیر شدند، اما برای بی ثباتی سیاسی، از بی ثباتی سیاسی استفاده می کردند. در سال 816، وضعیتی که در نتیجه درگیری های داخلی ایجاد شد، تبت ها استفاده می کردند، امید انتقام را برای اویغورها برای شکست اخیر امتناع نکردند. پس از حدس زدن زمانی که نیروهای اصلی خواگانات، که در سرکوب قیام شرکت کردند، در مرزهای شمالی کشور قرار داشتند، به پایتخت اویغوریا کاراکوروم حمله کردند و پس از غارت همه چیزهایی که می توانستند آن را بسوزانند.

جنگ های مذهبی، سرازیر شدن خاگانات

فروپاشی پس از اوجورگ Kaganate، که در اواسط قرن 9th رخ داده بود، توسط خلق های جدایی طلبی که هر ساله در میان قبایل وارد شده بود، تسهیل شد. نقش مهمی در تسخیر آنها به تناقضات مذهبی منجر شد و این اویغورها بود که به عنوان اصلیترین عامل نفرت جهانی بود.

مهم است که در نظر بگیریم که اویغور کاگانات در زمانی که فرایند تغییر ایمان در بین اقوام استپایی آسیای مرکزی اتفاق افتاد، وجود داشت. عشایر به طور عمده از ایران، سوریه و عربستان عقاید مذهبی را قرض گرفتند، اما این اتفاق بسیار آرام و بدون فشار از خارج انجام گرفت. بنابراین، در میان آنها، نستوریزیسم، اسلام و بودیسم تئیستی (جهت بودیسم، شناخت خالق جهان) به تدریج ریشه گرفت. در همان موارد، زمانی که قبایل فردی عشایر وابسته به همسایگان قوی شدند، آنها به سادگی خواستار پرداخت پاداش و تلاش برای تغییر تمام طیف های جهان بینی خود شدند.

در مورد اویغورها، آنها سعی کردند به شدت تبدیل به افرادی که بخشی از ایالتشان به منی نژاد بودند، که برای بسیاری بیگانه و غیر قابل درک بود به دلیل سطح کافی توسعه در آن زمان. آنها با توجه به قبایل که سیاستمدار قربانی حمله دیگری بودند تحت نفوذ آنها قرار گرفتند، همین سیاست را انجام دادند. اوجورها تنها از ادای احترام دریافتی راضی نیستند که آنها را از شیوه معمول زندگی رها کنند و مانویچگی را به دست بگیرند، در نتیجه ایجاد فروپاشی روح روحانیان خود را می دهند.

آغاز مرگ دولت

این عمل به این واقعیت منجر شد که نه تنها یکپارچگی، بلکه همچنین وجود اویغوری، به طور مداوم تهدید شمار روزافزونی از دشمنان خارجی و داخلی شد. به زودی درگیری های مسلحانه با قرقیزستان، کارلوکس و حتی تبت ها به شکل جنگ های مذهبی صورت گرفت. همه اینها به این واقعیت منجر شد که تا اواسط قرن نهم، عظمت سابق اویغور کاگانات در گذشته باقی ماند.

تضعیف یک دولت قدرتمند که توسط قرقیزستان مورد استفاده قرار گرفت، که در سال 841 سرکوب سرمایه خود را به دست آورد و تمام خزانه داری که در آن بود، سرقت کرد. بسیاری از محققان تأکید می کنند که شکست قهرمانی در اهمیت و عواقب آن با سقوط قسطنطنیه در سال 1453 قابل مقایسه است.

در نهایت، اوجورگ Kaganate تحت حمله ارتش چینی قرار گرفت که در سال 842 به آن حمله کرد و متحدان سابق خود را مجبور به عقب نشینی به مرزهای مانچووری شد. اما حتی چنین پرواز طولانی ارتش مرده را نجات داد. خانم قرقیز که متوجه شده است که اویغورها در سرزمینهای متعلق به تاتارها پناه گرفته بودند، با یک ارتش بزرگ ظاهر شد و تمام کسانی را که هنوز می توانستند سلاح را نگه دارند، به قتل رساندند.

تجاوز ناگهانی از چین نه تنها به وظایف نظامی و سیاسی انجامید، بلکه با هدف شکست دادن مانیخ، که بیشتر راه گسترش بودیسم را باز کرد. تمام کتابهای مذهبی مانی تخریب شد و اموال وزرای این فرقه به خزانه امپراتوری منتقل شد.

آخرین اثر درام

با این حال، داستان اویغورها به پایان نرسیده است. پس از شکست یک دولت قدرتمند خود، آنها موفق به ایجاد یک ائتلاف کوچک در بخش شمال غربی چین، در استان گانسو، در سال 861، که در اطراف آخرین نماینده سلسله Yaglakar سابق بود. این آموزش تازه ایجاد شده بخشی از امپراطوری آسمانی به عنوان یک وصال بود.

برای برخی از زمان ها، روابط میان اویغورها و اساتید جدیدشان کاملا آرام بود، به خصوص از آنجا که آنها به طور منظم ادای احترام کردند. آنها حتی اجازه دادند که یک ارتش کوچک را برای تحمیل حملات توسط همسایگان تهاجمی - قبایل Karluks، yagma و Chigili بازدارند.

زمانی که نیروهای خود کافی نبودند، نیروهای دولتی نجات یافتند. اما بعدا، امپراتور چینی، که اویغور را به سرقت و شورش متهم کرد، آنها را از حمایت خود محروم کرد. این در سال 1028 از تونگوس نزدیک تبتها استفاده کرد و با سرزمینهای اویغورها را دستگیر کرد و به وجود ائتلاف آنها پایان داد. این نتیجه تاریخی اویغور خواگانات است که به طور خلاصه در مقاله ما شرح داده شده است.