سوسیالیسم یک جنبش گسترده اجتماعی-سیاسی است که شامل گروه های متعدد، گرایش ها و احزاب است. این مکان به عنوان وسیله ای برای حل اختلافات اجتماعی است. آیا این چنین است؟ اصول اساسی سوسیالیسم که به این هدف کمک می کنند چیست؟
اطلاعات عمومی
بطور مستقیم اصطلاح "سوسیالیسم" ابتدا در اوایل دهه 1830 مورد استفاده قرار گرفت. این بدان معنی است که مجموعه ای از جریان های جناح چپ گرا که به دنبال اصلاح جامعه بشری است به طوری که مطلوب ترین شرایط برای بهبود جامع هر دو فرد و کل جامعه فراهم می شود. اگر چه معمولا اعتقاد بر این است که این ایده به قرن شانزدهم میرسد. پس از آن، آن زمان بود که اولین اتوپیای اجتماعی توسط Tomaso Companella و Thomas More نوشته شده بود. اگر چه در عمل آنها شروع به تبدیل شدن به واقعیت تنها در آغاز قرن نوزدهم شدند. سپس سوسیالیسم نوعی واکنش به رشد تناقضات اجتماعی در نتیجه ادعاهای روابط اجتماعی بورژوایی بود. سپس منافع ناعادلانه ای که طبقۀ پرولتری در مورد نتایج توسعه صنعتی بیان شده است را منعکس می کند.
توسعه تاریخی
اصول اساسی سوسیالیسم چگونه شکل گرفت؟ در چه شرایطی؟ یک ویژگی مشخص از سرمایه داری زودگذر، میلیونها نفر از هرج و مرج و ویرانگر است، در نتیجه یک افزایش فقر عامه مشاهده شد و قطبش جامعه تشدید شد. در قرن نوزدهم، ایدئولوژی لیبرال نمیتواند راهی واقعی برای از بین بردن یا حداقل تضعیفهای موجود را کاهش دهد. ابتدا مفهوم سوسیالیسم نه بر یک ایده سازنده قطعی و توصیف آن، بلکه بر افشای وضعیت فعلی امور بود. نمایندگان پس از این مسیر منعکس کننده دیدگاه های آن بخش از جامعه بودند که معتقد بودند منافع فرد و جامعه باید هماهنگ باشد. نتیجه این الزام برای ایجاد شرایطی بود که آنها بتوانند به طور کافی موجود و توسعه یابند. در عین حال، اصول اساسی سوسیالیسم شکل گرفت.
ویژگی ها
سوسیالیسم به عنوان جایگزینی برای توسعه تمدن عمل می کند. اکثریت طرفداران این روند پیرو روش های صلح آمیز و غیر خشونت آمیز برای بهبود جامعه هستند که امیدواری اصلی برای آموزش و محکومیت توده های وسیع را فراهم می کنند. اصول اساسی سوسیالیسم دقیقا مبتنی بر این واقعیت است که مردم به طور آگاهانه بر اساس این مسیر توسعه تصمیم می گیرند، با تکیه بر تجربیات روزمره آنها. آموزش و پرورش می تواند کمک زیادی کند. علیرغم وجود ویژگی های مشخص، روند اجتماعی قرن نوزدهم به راحتی می تواند منجر به یک معرفت شناخته شده شود، و ایده های اصلی و اصولی که آنها را نزدیک تر می کند، برجسته می کند. بنابراین، توجه بر مجموعه ای از فرد - جامعه متمرکز شد. توجه قابل توجهی به کجا خط تاثیر جامعه بر انسان بود. به علاوه مشکل ستم توسط نخبگان باریک اکثر مردم. بنابراین، خواسته شد که برتری یک طبقه خاص وجود نداشته باشد. این اصل سوسیالیسم و کمونیسم یکی از بیشترین تقاضاها در دنیای مدرن است.
حرکت به جلو
بعضی اصول وجود نظام جهانی سوسیالیستی و غلبه بر تقسیم بندی طبقاتی، تنها به دلیل انحلال حکومت به عنوان یک عامل خشونت برطرف می شود. به این ترتیب، افرادی که این دیدگاه را میپندارند بر این باورند که انسان ابتدا نیاز به آزادی از استثمار دارد. جنبه های اقتصادی و سیاسی، و همچنین حق انتخاب، همه مفاد ثانویه و مقدماتی هستند. در این راستا، آنها اغلب با طرفداران بردار لیبرال توسعه مخالف هستند.
ایجاد یک جامعه ایده آل
شما قبلا اطلاعات زیادی دریافت کرده اید. و چهار اصل وجود نظام جهانی سوسیالیستی را بدون هیچگونه تحریف میتوان تفسیر کرد. اما برای درک بهتر، ما در مورد جزئیات بیشتر در مورد آنها باقی خواهیم ماند. بنابراین، اصول اصلی سوسیالیسم:
- از بین بردن مالکیت خصوصی
- از بین بردن خانواده
- تخریب دین
- برابری.
با این حال ممکن است عجیب و غریب باشد، اینها اصول اصلی سوسیالیسم سوئدی سوئد هستند. با نگاهی به وضع موجود در سوئد، می توانید سعی کنید با این بیانیه بحث کنید. اما در اینجا ویژگی های پیاده سازی به پیش می آیند. بیایید به جزئیات بیشتری نگاه کنیم.
از بین بردن مالکیت خصوصی
معروفترین هواداران این اصل مارکس و انگلس هستند. بنابراین، "مانیفست کمونیستی" بیان کرد که این تنها به اندازه کافی برای بیان ماهیت کل مبانی نظری است. این مقررات در همه آموزه های سوسیالیستی و ایالتی است که از آنها استفاده می کنند (به هیچ وجه). اما به منظور تکمیل فهم ما اطلاع خواهیم داد که این نه تنها از نظر منفی (به عنوان بسیاری فکر می شود)، بلکه از یک نقطه نظر مثبت مشاهده شده است. بنابراین، شما اغلب می توانید اعلامیه اموال جامعه را پیدا کنید. نمونه هایی از جمله دریاچه ها، مدارس، مهد کودک ها و غیره. لازم به ذکر است که اصول سوسیالیسم در قرن نوزدهم توسعه یافت، بنابراین از ویژگی های خاص این نوع سازمان دولتی شگفت زده نخواهید شد. این به ویژه در مورد بخش بعدی مقاله صادق است.
تخریب خانواده
این نکته در اکثر آموزه های سوسیالیستی وجود دارد. درست است که ماهیت رادیکال این بیانیه فوق العاده ای نیست. به طور ذاتی، این اصل با هدف کاهش نقش خانواده و روابط بین اعضای آن، و همچنین انتقال برخی از توابع به سایر نهادهای جامعه است. یک مثال جامعه جوامع است، تخریب ارتباط میان کودکان و والدین، و یا به سادگی تبدیل واحد اجتماعی به یک بخش بوروکراتیک از دولت است. برای اینکه تعجب نکنیم، باید بدانیم که اصول وجود نظام جهانی سوسیالیسم توسط "متعصب" ایجاد شده است و در حال حاضر اجرای آنها امکان پذیر نیست.
تخریب دین
این اصل را می توان در تمام آموزه های مدرن و آموزه های دولت ها، با استثنای اندکی مشاهده کرد. علاوه بر این، تخریب دین به معنای پیاده سازی مجموعه ای از اقدامات در سبک بلشویک های زمان تروتسکی نیست، بلکه جابجایی تدریجی دین از همه حوزه های زندگی عمومی است. همچنین می توانید با کشورهای اسکاندیناوی تماس بگیرید. آنها دینداری کم و سطح بالایی از زندگی دارند. و دومی به عنوان یکی از مهمترین ابزارهای دستیابی به هدف در نظر گرفته شده است. مدل های موجود برای جابجایی تدریجی و صلح آمیز دین از زندگی عمومی به عنوان اجزای غیر ضروری ارائه می دهند. این اصل سوسیالیسم روش شناختی در قرن هفدهم شکل گرفت و بهبودی آن در زمان ما ادامه دارد.
برابری (مشترک)
تقاضا برای چنین پدیده ای در زندگی عمومی در تقریبا هر دکترین سوسیالیستی وجود دارد. می توان آن را در تمایل و تمایل به از بین بردن سلسله مراتب موجود جامعه و رفع تمام امتیازات موجود ابراز کرد. اغلب با این می توان خصومت فرهنگی را نیز مشاهده کرد زیرا باعث نابرابری معنوی و معنوی می شود. و در این مورد، دکترین نیاز به از بین بردن آن با توجه به این واقعیت است که چنین ناخوشی در جامعه ایجاد می شود. لازم به ذکر است که این اصل کاملا طولانی شده است - بنابراین، افلاطون این دیدگاه را حفظ کرد. در حال حاضر توسط جریان های مختلف چپ مدرن استفاده می شود که فرهنگ را به عنوان خفگی و سرکوبگرانه می شناسند.
نتیجه گیری
این کل مبانی نظری نیست که در آن تعالیم مربوطه ساخته شده است. بنابراین، بسیاری از این احتمالا در مورد چنین اصل سوسیالیسم شنیده می شوند: از هر کدام به توانایی های خود، به هر یک بر اساس نیازهایش. این فرضیه را می توان در بسیاری از آموزه ها و آموزه های دینی یافت که تغییرات رادیکال را ارائه نمی دهند و منطقی به تغییر جامعه می روند. اما این دیدگاه یک نقطه ضعف دارد: طبق آن، مردم به صورت آگاهانه و داوطلبانه عمل خواهند کرد. به این معنی است که هرکسی تا جایی که می تواند کار کند، به نفع کل جامعه است و بنابراین برای خود. همان را می توان در مورد اصول اساسی سوسیالیسم در نظر گرفت. حتی کشورهای اسکاندیناوی، که پیشرفته ترین در نظر گرفته شده اند، نمیتوانند از اجرای کامل هر یک از مقررات بهره مند شوند. اگر چه قبلا در بخش مذهبی ذکر شده بود، سوئدی ها توانستند نتایج بسیار خوبی کسب کنند. اما آنها هنوز دور از تجسم نهایی این آرمان ها هستند.