ریچارد دوده: یک هنرمند هوشمند که ذهن خود را از دست داده است

بدون شک ریچارد دوده یکی از برجسته ترین شخصیت های جهان هنر است. بیوگرافی او همچنان موجب اختلاف و بحث در میان منتقدان نقاشی و ستایشگران هنرهای زیبا از استادان گذشته می شود.

داستان یک هنرمند دیوانه

هر کس که حداقل یک بخش کوچکی از آثار این استاد را آشنا کند، نیز از زندگی وی به ریچارد دوده آگاه است. بیوگرافی این شخص به حالت شوک وارد شده و به طور همزمان تحسین می شود، اما، با این وجود، مستحق توجه است. شایان ذکر است که حوزه هنری، که بعدا مورد بحث قرار می گیرد، به مدت طولانی به مخاطبان گسترده ای دسترسی پیدا نمی کند. تنها در اواخر قرن گذشته تمام جهان درباره تاریخ هنرمند بزرگ شناخته شد، که باعث شد توجه عمومی به مسئله تحقق پتانسیل خلاق توسط افرادی که سلامت روانشان همانطور که با ریچارد داود اتفاق افتاد، تکان خورد.

امروزه، با مؤسسات تخصصی تخصصی پزشکی مشخصات مناسب، کارگاه های آموزشی باز می شود، جایی که بیماران می توانند به صورت آزاد ترسیم، برداشتن، برش چوب را انجام دهند. حقیقتا حتی مزایده هایی هستند که در طی آن دوستداران هنر، شاهکارهای منحصر به فرد نقاشی را که توسط دست مردم ذهنی ناسالم نوشته شده اند به فروش می رسانند.

نقاشی یک فرد مبتلا به بیماری روانی

به هر حال، موفقیت تجاری، در انتظار تصاویری است که توسط ریچارد دوده به دست آورد. "نابغه دیوانه" - این چیزی است که معاصران در مورد او می گویند. آنها در روزهای ما نیز درباره او صحبت می کنند. بخش عمده ای از زندگی او استاد در کلینیک برای بیماران روانی به سر می برد. در زندگی، استعداد او نمی تواند قدردانی شود، مانع اصلی او بیماری بود. اما پس از چند دهه، روش خلاقانه ریچارد داود طرفدارانش را یافت. نقاشی های این هنرمند بزرگ، هدف شهروندان برای جمع آوری و گرایش های نقاشی است، بنابراین امروز هر اثر هنری واقعا پول افسانه ای است.

بسیاری از کلمه "bedlam" را شنیدند، اما هیچ کس فکر نکرد که داستان مربوط به این نام باشد. در واقع Bedlam به بیمارستان Bethlehem برای افراد مبتلا به اختلالات روانی و ذهنی نامشخص نامیده شد. این مکان در مقابل برج افسانهای لندن واقع شده است. از قرن هجدهم، تمام شهروندانی که از لحاظ روانی ناسازگار بودند، به این محل آورده شدند و در آغاز قرن بعدی، در سال 1815، یک بیمارستان کامل پزشکی برای افرادی که نیاز به یک میکرومولکم خاص روانشناختی و یک نوع درمان داشتند وجود داشت.

بدمیل در زندگی ریچارد داود

هنگامی که در سال 1844، صفوف بیماران دیوانه توسط ریچارد داود افسانه ای دوباره پر شده بود. یکی از معروف ترین و محبوب ترین آثار او که توسط کارشناسان در زمینه مطالعات فرهنگی، نقاشی و هنری قدردانی شده است، در "بیداری مستبد از یک جادوگر افسانه ای" (در حال اجرا کمی پیش از زمان) در سمت راست در اینجا در کلینیک ثبت شده است. در سال 1844، هنرمند به یک اداره منتقل شد که در آن افرادی که مرتکب جرم شده بودند، تحت درمان قرار گرفتند.

ریچارد دوده پس از دستگیری در اینجا بود. مأموران اجرای قانون او را در زمانی که هنرمند به یکی از مسافرین استقرار گرفت، دور از پایتخت فرانسه گرفت. در طی بازجویی، جنایتکار پاسخ داد که قصد دارد به وین سفر کند و امپراتور اتریش را بکشد. او همچنین به قتل پدر خود اعتراف کرد. به نظر می رسد که یک سال قبل از ضبط یک جوان 27 ساله، پدرش را در جنگل کشته شد. با شناختن هر گام جنایی، داود تصور یک شخص ناسالم را ایجاد کرد. این دلیل اصلی انتقال از ایستگاه پلیس به پناهگاه دیوانه بود.

البته، ریچارد دوده در Bedlam تنها جنایتکار روحی نیست. با این حال، سرنوشت او چنین بسیار منحصر به فرد است که با شناختن از آن، می تواند با جدیت به نظر عقیده در مورد عدم امکان وجود یک نابغه و یک تبه کار در یک شخص به چالش بکشد.

دوران کودکی و جوانان هنرمند

متولد یک هنرمند در انگلستان در سال 1817، در شهر چاتام. با وجود این واقعیت که این شهر کوچک بود، در آن زمان در قلمرو تمام بریتانیا مدرن معروف بود. در چاتام بخشی از ناوگان دریایی نیروی دریایی بود. پدر و مادر پدر دارنده کسب و کار دارویی منحصر به فرد بودند - آنها دارویی در بخش مرکزی شهر داشتند.

آموزش و پرورش ریچارد در یک مدرسه محلی دریافت کرد. داود 20 ساله خود را در لندن جشن گرفت، زیرا تا آن زمان پدرش توانست کارگاه خود را در آنجا باز کند. در حالی که در تزئینات حک شده و طلایی مشغول به فعالیت بود، مرد جوان در دوره آکادمی هنر در دادگاه سلطنتی حضور یافت. این موسسه هنوز معتبر ترین مدرسه هنرهای زیبا در Foggy Albion محسوب می شود.

سفر مرگبار

پس از چند سال، ریچارد دوود به عنوان یک خالق با استعداد و در حال توسعه صحبت کرد. سر توماس فیلیپس او را در سفر به مصر و کشورهای خاورمیانه دعوت کرد. اعتقاد بر این است که این سفر بود که نقش مهمی در زندگی مرد جوان ایفا کرد.
سفر آسان نبود. پس از یک جاده خسته کننده طولانی، وضعیت عاطفی وی چنان خسته کننده بود که داود در نامه هایش به دوستش بستگی داشت که احساس می کرد خودش تغییر می کرد. مشکلات خواب، تخیل بیش از حد باعث ریچارد ترس از آرامش ذهن او شد.

احتمالا هنرمند در هنگام بازدید از «شهر مرده ها» در مصر، احساسات بی نظیری دریافت می کرد. از آن زمان، او شروع به اعتقاد کرد که اویریس قدرتمند بر او حکومت می کند. به دلیل پیشگویی خودکار، ریچارد بادی شروع به ظاهر شدن هیولاها و شیاطین کرد. او توسط خواسته های وحشتناک برنده شد: به عنوان مثال، در راه خود را به خانه، خود را در ایتالیا یافت، او اعتراف کرد که او می خواهم پاپ روم را بکشند.

سکته آزارنده یا اسکیزوفرنیا؟

به طور جدی، هیچ کس به چنین اظهارات یک مرد جوان با استعداد واکنش نشان نداد، با توجه به اولین نشانه های جنون به عنوان شوخی ناخوشایند احمقانه به علت خستگی بیش از حد. علاوه بر این، پس از ورود به لندن و هنگام تماس با متخصصان، در رفتار بیمار هیچ مشکوک یافت نشد. پزشکان "خورشید" را تشخیص دادند.

هنرمندان نزدیک و بومی، متقاعد شده اند که مرد جوان بسته شده و تا حدی غیر عادی، به شدت نگران است. ریچارد دوده (عکس هنرمند نمی تواند به طور دقیق تغییرات ناشی از حالت مریضی او را منتقل کند) چند صد تخم مرغ را در اتاقش ذخیره می کند و همچنین به طور مداوم پوشیدن دستکش های بز از دست می دهد. اولین فردی که اسطوره واقعیت تشخیص قبلی را برطرف کرد، روانپزشک الکساندر ساترلند بود. او عملا حکم خانواده ی جوان را تصویب کرد: هنرمند جوان با استعداد ریچارد داود ناتوان است زیرا او قادر به تحمل مسئولیتش نیست. توصیه های متخصص، انزوای ریچارد از جامعه و نظارت مداوم پزشکی بود.

قتل پدر و انزوا مادام العمر

و این بدون دلیل بود: به زودی غیر قابل جبران واقعا اتفاق افتاده است. رابرت داود توسط پسر خود کشته شد. در یک تعطیلات نظامی در چاتام، مرد جوان بیمار در حالت آشفته و به پدرش حمله کرد. با یک چاقو ملوان، او رابرت داود را در قفسه سینه، سپس گلویش را قطع کرد. روز بعد بدن مرده یافت شد، اما خبر ضبط یک دیوانه و یک هنرمند برجسته تنها یک سال بعد در انگلستان پرواز کرد.

بقیه زندگی او، ریچارد دوده در کلینیک صرف شده است. Bedlam آخرین نقطه برای او بود. با وجود این واقعیت که او به طور کامل از جهان و مردم جدا شد، هنرمند استعداد خود را از دست ندهید. این بیماری بر عملکرد قسمت مغز مسئول خلاقیت تاثیر نمی گذارد. تا پایان عمر خود، هنرمند ادامه داد: ایجاد یک شاهکارهای بعد از دیگری.

شناخت استعداد خالق دیوانه

روش خلاقانه ریچارد داود، تقریبا یک قرن پس از مرگ یک نویسنده برجسته، توجه خود را جلب کرد. اولین نقاشی که برای 500،000 پوند استرلینگ خریداری شد، "اختلاف: اوبرن و تیتانیا" در سال 1984 علاقه ای به آثار دیگر خالق ایجاد کرد. چند سال بعد، یک شاهکار دیگر با یک چکش - «ماندن هنرمند در صحرا» برای 100 هزار پوند فروخته شد. تایید محبوبیت نویسنده از Bedlam همچنین این واقعیت است که بسیاری از آثار او هنوز در بزرگترین گالری جهان ذخیره می شود.

ریچارد داود، "نوسان از خرده چوب پری پری"، مورد توجه قرار گرفته است. هنرمند نقاشی را برای 9 سال در یک بیمارستان روانی ایجاد کرد. این بوم افسانه ای یکی از شاهکارهای بسیاری است که ریچارد دوده ایجاد کرد. "نوازنده اصلی یک جنگل افسانه ای" به عنوان پایه ای برای ایجاد بسیاری از آثار با ارزش نه تنها از هنرهای تصویری خدمت کرد. به عنوان مثال:

• در سال 1988، بر اساس انگیزه های او، اولیور نوتسن یک فانتزی موسیقی به نام "آتش بازی شکوفه" نوشت؛
• رمان تری پراتچت "مردم کوچک کوچولو" تصویری را ذکر می کند؛
• یکی از بازيگران گروه راک Queen همان نام است.

چند کلمه در مورد "جنگل پری داستان"

شرح مختصری از این عکس مستلزم توجه است. پوشش گیاهی در پیش زمینه است. برای گل و گیاهان، بیننده می تواند به راحتی تمام دنیای شخصیت های داستانی غیر موجود را پیدا کند. در داستان، تمام شخصیت های افسانه منتظر لحظه ای هستند که جنگل به فندق می رسد. این میوه به عنوان مرکزی از کل ترکیب "پیاده روی کارشناسی ارشد از woodcutter افسانه" خدمت می کند. ریچارد دو به نظر می رسید به او قدرت جادویی ویژه داده است. به نظر می رسد که به محض اینکه تبر آن شکسته شود، چیزی مهم برای شخصیت های تصویر قطعا اتفاق خواهد افتاد.

ریچارد داود، "نوسان پنهان افسانه ای"، در اصل رئیس اداره کل بیمارستان سلطنتی بود. هنری گیدن بارها به استعداد یک هنرمند مبتلا به بیماری روحی تحسین کرده است. تا به امروز، یک بوم بزرگ از طریق کار گالری گالری Tate به دست آمد. شاعر انگلیسی Zygmund Sassoon این کار را در حافظه دوست خود (به نوشتهاید، نوه بزرگ ریچارد داود) جولیان دوده انجام داد.

چطور داود سالهای خود را در بیمارستان گذراند: یادداشتهای پزشکان

بزرگترین رمز و راز برای محققان امروز این است که استاد قادر به ایجاد چنین شرایط وحشتناکی بود. و اگر شما در نظر بگیرید که Bedlam، در مقایسه با موسسات پزشکی مشابه، با استانداردهای آن زمان انسانی ترین بود، دشوار است تصور کنید که چگونه افراد ذهنی روزهای خود را در مکان های دیگر گذراندند. بر طبق شاهدان عینی، اتاق هایی که در آن جنایتکاران به اصطلاح دیوانه مستقر شده اند (که شامل داودها بودند) بیشتر شبیه به شکارچیان خطرناک بود.

در دسترس بودن اطلاعات در مورد چگونگی نقاشی هنرمند بیش از 40 سال در بدمل، شایستگی چارلز هود است. این مرد از سال 1852 به عنوان پزشک اصلی در کلینیک خدمت کرده است. با ورود او، بسیار در عملکرد موسسه پزشکی به طور چشمگیری تغییر کرده است. به طور خاص، با ظاهر خود، آغاز تاریخ بیماری متصل است. برای هر پرونده بالینی، کارکنان پزشکی شروع به درمان بیشتر کردند. Little در مورد ریچارد داد شناخته شده است، اما، با توجه به چارلز هود، او یکی از خطرناک ترین و تهاجمی ترین بیماران بود. در همین حال، دکتر خاطرنشان کرد که از هر شخص دیگری که در زندگی اش ملاقات کرده بود، لذت بخش تر و جالب تر بود. در طول مکالمه متوجه نشدید که توانایی های ذهنی درخشان او، پیچیدگی در ظواهر تجارت معروف او، غیرممکن بود.

هنرمند تنها پسر رابرت داود نبود. جالب است که برادر کوچکتر ریچارد نیز زمانی که پدرش فوت کرد، خودش را در Bedlam یافت. فرض بر این بود که هر دو برادر از یک بیماری ناشی از وراثت رنج می برند. ناتوانی های ذهنی ذهنی ریچارد و سلامت جورج برای مدت طولانی خود را آشکار نمی کنند، جریان در شکل پنهان، اما تحت تاثیر برخی از عوامل، مکانیسم اختلال روانی راه اندازی شد.

حرکت به Broadmoor و سالهای آخر زندگی

در سال 1864، بعد از 20 سال در بدمیل، دادا به بوردمور منتقل شد. بیمارستان مدرن که روز قبل ساخته شده بود، پزشکان یک مکان مناسب برای یک هنرمند با استعداد به نظر می رسید. او در مقایسه با Bedlam دارای مزایای زیادی بود. حرکت در اینجا تاثیر مثبتی بر حالت احساسی ریچارد داود داشته است، اگر چه تغییرات قابل توجهی در آن وجود نداشته است.

کار ریچارد دوده، که تقریبا 70 سال داشت و در سال 1886 درگذشت، هنوز هم قابل توجه است. روانپزشكان و روانشناسان تلاش كردند در بومهاي خود هرگونه اطلاعاتي را كه دچار اختلال رواني خود ميشوند، دريافت كنند. به هر حال، "خروج از مصر"، "دیوان جین"، "شور" شامل بسیاری از جزئیات مختلف است که به متخصصان امکان داد تا بخش هایی از اسرار سلامت روانی نابغه را از بین ببرند.

پزشکان مدرن، شک ندارند که درد هنرمند امروز حکم نخواهد بود. تصحیح واضحی از وضعیت ذهنی بیمار به او فرصتی برای لغو انزوا میدهد. در یک زندگی عادی، نامحدود، احتمال دارد که بهبود سریع تر شود. در عین حال، تضمین می کند که روند قوی ترین داروهای روانگردان بر فعالیت خلاقانه آن تاثیر نمی گذارد، هیچ کس نمی تواند. استعداد کارشناسی ارشد در قالب اصلی خود حفظ می شد عمدتا به دلیل درمان سالم و ناکارآمد آن زمان.

اطلاعات پزشکی در مورد ریچارد داود حاوی اطلاعاتی است که تأیید نهایی شدن علت هنرمند در سال 1869 را نشان می دهد. در همان زمان، او تا زمان مرگ خود ادامه داد. آخرین اثر این نویسنده به سال 1883 می رسد. چند سال قبل از مرگش، برای یک هنرمند نابغه بسیار دشوار بود. در حالی که تمام شده فراموش شده و رها شده، او از لحاظ جسمی، از سرفه خشونت آمیز با خون رنج می برد. در سال 1886، ریچارد دوود مرد، نقاشی که حتی امروز آن را جذب می کند و شما را تحسین می کند.

مورد ریچارد دوده به عنوان اثبات اثربخشی تکنیک "تخیل فعال"

هنر در درمان افراد مبتلا به بیماری روانی اهمیت زیادی دارد. کارل یونگ در اواسط قرن گذشته اثربخشی روش "تخیل فعال" را اثبات کرد. توسعه دهنده شواهد خود را در مورد اثربخشی تحریک توانایی های داخلی برای ایجاد آثار خود به خودی نمادین برشمرده است. برای رسیدن به حل و فصل اختلافات ذهنی در هر مورد خاص تنها با روش ناخودآگاه امکان پذیر است، مشخص کردن آنچه که توسط کلمات، موسیقی، نقاشی ها مورد نظر است.

متاسفانه، در قرن نوزدهم، روش "تخیل فعال" هنوز شناخته نشده بود. در حال حاضر این بخش از روان درمانی در بسیاری از نهادهای پزشکی در کشورهای اروپایی، از جمله آمریکا، به طور فعال استفاده می شود. ایتالیا، انگلستان، فرانسه و غیره نتایجی که توسط تکنیک کارل یوج نشان داده شده، حتی امروز هم تعجب آور نیست: بیماران، گوش دادن به موسیقی یا نقاشی با رنگ، چندین بار سریعتر از مصرف آماده سازی شیمیایی آرام شدند.

این روش آرامش کمک می کند تا از تحریک و ناراحتی خلاص شود، آرام شود و به روح درونی متصل شود. شاید این چیزی است که ریچارد داود، هنرمند نابغه، فاقد آن است، که قدرت شگفت انگیز آن توانایی لذت بردن را ندارد.